Jeszcze nie opadły emocje, które towarzyszyły polskim kibicom po sobotnim zwycięstwie Sławka Łukasika podczas drugiej rundy Pucharu Świata Enduro w Bielsku-Białej, a trzeba było przenieść się po sąsiedzku, do Szczyrku, na pierwszą tegoroczną rundę Pucharu Świata DH.
Puchar Świata DH 2025 #1
Pogoda ponownie nie była łaskawa, a w trakcie sobotnich kwalifikacji oraz niedzielnych finałów, mieliśmy pełen zakres temperatur i zjawisk pogodowych. Gdy wychodziło słońce, to było nawet przyjemnie, ale chwilę po tym przychodziły ciemne chmury i niosły ze sobą dużo deszczu, a momentami także prawdziwą zamieć śnieżną (a mamy połowę maja!).
Kwalifikacje
Sobota stała pod znakiem nowych kwalifikacji w elicie, które zastąpiły dotychczasowe półfinały. O ile poprzedni format nie przypadł do gustu głównie kibicom, to nowe dwuetapowe eliminacje zadowoliły chyba wszystkich, zwłaszcza zawodników.
Jak to działa? W pierwszej sesji kwalifikacyjnej przechodzi 20 mężczyzn i 10 kobiet, a Ci którzy nie zakwalifikowali się za pierwszym razem, otrzymują drugą szansę. Tutaj jednak do zdobycia jest tuż tylko 10 i 5 miejsc, więc skala trudności rośnie.
A jak to wyszło w praktyce? Po pierwszych eliminacjach poza finałem było aż 11 zawodników, którzy w przeszłości wygrali rundę Pucharu Świata DH lub zdobyli tytuł Mistrza Świata DH. Główną zasługę przypisujemy tu pogodzie, ale mimo wszystko mieliśmy mnóstwo dodatkowych emocji. Ostatecznie do niedzielnych finałów nie awansowali m.in. Matt Walker (Trek Factory Racing DH), Laurie Greenland (Santa Cruz Syndicate) czy Charlie Hatton (Continental Atherton).
Zmagania na etapie eliminacji zakończyli także nasi reprezentanci:
- elita mężczyzn Q2: 41. Wojciech Czermak, 55. Wojciech Ranosz, 58. Jan Pająk
- juniorzy: 48. Alex Gawłowski, 49. Igor Franek, 51. Kacper Sidło, 65. Kamil Tymon
Finały
Niedzielne przejazdy finałowe tradycyjnie rozpoczęły się od rywalizacji juniorek. Najszybszą zawodniczką dnia była Rosa Marie Jensen (Gen-S), która nie tylko wygrała po raz pierwszy w karierze, ale także o ponad 4 sekundy wyprzedziła drugą na mecie Linę Frener (Norco Race Division). Podium uzupełniła Eliana Hulsebosch (Santa Cruz Syndicate).
Wśród juniorów najszybszy czas dnia zanotował Max Alran (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction), który o niecałe 0.9s wyprzedził Tylera Waite’a (Yeti / Fox Factory Team) oraz o ponad 3-sekundy Oliego Clarka (MS-Racing).
Na finał rywalizacji elity kobiet, pogoda postanowiła podkręcić tempo… i to zdecydowanie. Jako pierwsza ruszyła Lisa Bouladou, która miała jeszcze względnie dobre warunki, ale z każdym kolejnym przejazdem wiało i sypało śniegiem coraz mocniej. Z tych warunków skorzystała jeszcze Anna Newkirk (Frameworks Racing / 5DEV), która prowadziła przez prawie cały wyścig.
Kolejne zawodniczki na trasie mierzyły się już nie tylko z czasem, ale także trasą, a obserwujący transmisję kibice, liczyli tylko nowe kałuże, które utworzyły się przy przeszkodach. Z takich warunków ostatecznie nic nie zrobiła Tahnee Seagrave (Orbea / FMD Gravity), która od samego początku dosłownie leciała na trasie. Brytyjka zaliczyła rewelacyjny przejazd, który przypominał słynną deszczową batalię Danny’ego Harta, i pewnie objęła prowadzenie z przewagą 1.7s nad Newkirk.
Zagrozić jej mogła tylko Valentina Höll (YT MOB), ale Austriaczka ewidentnie nie mogła odnaleźć się w tych warunkach, a po zwycięskich kwalifikacjach, sił starczyło tylko na piąte miejsce.
Przez te warunki moje hamulce nie pracowały zbyt dobrze, więc myślę, że to mocno mi pomogło. Starałam się dać z siebie wszystko i pompować hamulce, aby tylko działały. Popełniłam przez to duży błąd pod koniec trasy, ale jakoś się udało. Cieszę się, że udało mi się odbić po kontuzjach i wydaje mi się, że jestem w formie, więc czekam na kolejne wyścigi.
Tahnee Seagrave
Gdy przyszła pora na elitę mężczyzn, to nie dość, że przestało padać, ale nawet nieśmiało zaczynało przebijać się słońce. Jednak takie warunki również nie utrzymały się zbyt długo i na przejazdy czołówki znów zaczęło padać, choć nie tak intensywnie jak wcześniej.
Świetny przejazd zaliczył Amaury Pierron (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction), który utrzymywał się na prowadzeniu przez długi czas oraz korzystał na licznych upadkach swoich konkurentów. Benoit Coulanges (Scott Downhill Factory) miał problemy z łańcuchem, a upadki zaliczyli m.in. Ronan Dunne (Mondraker Factory Racing DH), Andreas Kolb (YT MOB), Thibaut Daprela czy Luca Shaw (Canyon CLLCTV Factory Team).
Najbliżej pokonania Pierrona był Richard Rude Jr (Yeti / Fox Factory Team), który w tym roku przerzucił się z enduro na zjazd, ale sztuka ta, udała się dopiero Oisinowi O’Callaghanowi (YT MOB). Młody Irlandczyk zaliczył świetny przejazd i tym samym objął prowadzenie.
Ten stan utrzymywał się aż do ostatniego człowieka na trasie, czyli Loica Bruniego (Specialized Gravity). Francuz jednak od samego początku nie dawał większych nadziei na to, że odda zwycięstwo w Szczyrku i pewnie jechał po swoje. Mały błąd pod koniec trasy mógł go kosztować bardzo wiele, ale ostatecznie wpadł na metę z przewagą zaledwie 0.156s i zgarnął pierwsze zwycięstwo w sezonie!
Poprzedni sezon sprawił mi dużo bólu, bo byłem blisko wygranej, ale nie udało się. Nie wydaje mi się, żeby to siedziało we mnie w przerwie zimowej, ale pogoda była daleka od mojej ulubionej. Jednak musiałem dać z siebie wszystko i to się opłaciło, było ciężko, ale udało się.
Loic Bruni
Wyniki pierwszej rundy Pucharu Świata DH 2025 w Szczyrku:
- elita mężczyzn / elita kobiet
- Loic Bruni (Specialized Gravity) 3:04.867 // Tahnee Seagrave (Orbea / FMD Gravity) 3:34.340
- Oisin O’Callaghan (YT MOB) +0.156 // Anna Newkirk (Frameworks Racing / 5DEV) +1.711
- Amaury Pierron (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction) +0.808 // Nina Hoffmann (Santa Cruz Syndicate) +4.735
- Richard Rude Jr (Yeti / Fox Factory Team) +1.596 // Camille Balanche (Yeti / Fox Factory Team) +5.495
- Thibaut Daprela +2.019 // Valentina Höll (YT MOB) +7.477
- juniorzy / juniorki
- Max Alran (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction) 3:07.964 // Rosa Marie Jensen (Gen-S) 3:41.724
- Tyler Waite (Yeti / Fox Factory Team) +0.887 // Lina Frener (Norco Race Division) +4.646
- Oli Clark (MS-Racing) +3.429 // Eliana Hulsebosch (Santa Cruz Syndicate) +5.029
- Jonty Williamson (Yeti / Fox Factory Team) +4.035 // Matilda Melton (Commencal Schwalbe by Les Orres) +5.183
- George Madley (Continental Atherton) +4.370 // Rosa Zierl (Cube Factory Racing) +6.221
Pełne wyniki: kliknij tutaj
O Pucharze Świata MTB
Puchar Świata MTB (UCI Mountain Bike World Series) to jedna marka stworzona zintegrowania takich dyscyplin jak cross-country w formacie olimpijskim (XCO), short-tracku (XCC) i maratonie (XCM), a także downhill (DHI), enduro (EDR) oraz E-enduro (E-EDR), w jeden silny podmiot działający na rzecz promocji i popularyzacji ścigania się w najważniejszych seriach kolarstwa górskiego na świecie. Seria wspierana jest przez marki WHOOP, AWS, Michelin, Shimano, Motul, Oakley, GoPro, Facom i Mavic, a głównym partnerem medialnym jest Warner Bros. Discovery.
Oficjalna strona: ucimtbworldseries.com
Media: facebook, instagram, twitter, youtube