Tegoroczny sezon Enduro World Series został tradycyjnie zakończony w Finale Ligure, a zawody Bluegrass Finale Enduro powered by SRAM przejdą do historii z kilku ważnych powodów.
Cecile Ravanel (Commencal Vallnord Enduro) zdobyła swój pierwszy tytuł EWS, a Richie Rude (Yeti/Fox Shox) przeszedł do historii jako pierwszy zawodnik, który zdobył tytuł dwa razy z rzędu. Również podczas zawodów w Finale dwie legendy – Nico Vouilloz (Lapierre Gravity Republic) oraz Anne Caroline Chausson (Ibis Cycles Enduro Race Team) – ogłosiły zakończenie swoich długich karier. A jeśli to wciąż mało, to zwycięzca Martin Maes (GT Factory Racing), wygrał swoje pierwsze zawody w historii startów w Enduro World Series.
Start był zlokalizowany wysoko w górach, a ponad 400 zawodników spędziło dwa dni na walce z siedmioma odcinkami specjalnymi. Trasy składały się z wysuszonych przez słońce ścieżek, które kończyły się tuż nad Morzem Śródziemnym. W rywalizacji mężczyzn od samego początku prowadzenie objął Martin Maes, który wygrał wszystkie trzy sobotnie odcinki specjalne i nad drugim Richie’m Rude miał aż 17 sekund przewagi. Trzecie miejsce zajął Nico Lau (Cube Action Team). W zawodach wziął udział także Mistrz Europy DH, Sławek Łukasik (NS Bikes FroPro), który zajął 32 miejsce.
Martin Maes:
Jestem bardzo zadowolony ze zwycięstwa. Czekałem na nie bardzo długo i cieszę się, że mogłem w ten sposób odwdzięczyć się mojemu zespołowi, sponsorom, oraz wszystkim tym, którzy wspierali mnie przez ostatnie lata.
Richie Rude:
Prowadzenie w serii od pierwszego wyścigu sezonu, drugie miejsce dzisiaj oraz zwycięstwo w całym sezonie, to wspaniałe uczucie. Chciałem pojechać te zawody bezpiecznie i spokojnie, ale zarazem mieć z tego mnóstwo zabawy. To była moja szansa by obronić tytuł z zeszłego sezonu i udało się! Teraz z niecierpliwością czekam na odpoczynek.
W kategorii kobiet wyniki z Finale idealnie odzwierciedliły przebieg całego sezonu. Cecile Ravanel zajęła pierwsze miejsce, Isabeau Courdurier (SUNN) była na miejscu drugim, a Anita Gehrig (Ibis Cycles Enduro Race Team) zajęła miejsce trzecie. Klasyfikacja generalna wyglądała identycznie i tym samym w przyszłym roku Cecile startować będzie z nr 1.
Cecile Ravanel:
Miałam małą kraksę na pierwszym odcinku i wtedy się przebudziłam. Wiedziałam, że zdobyłam już tytuł, a dziś jechałam dla przyjemności. Czekałam i pracowałam na ten moment przez cały rok, podobnie jak mój zespół, więc to wspaniałe uczucie, że udało mi się zwyciężyć w EWS.
W wyścigu mastersów zwycięstwo w zawodach zgarnął Karim Amour, ale to Michael Borderick zakończył sezon ze zwycięstwem w klasyfikacji generalnej. Jego dominacja w tym sezonie nie podlegała żadnej dyskusji i nie przeszkodziła mu nawet absencja w Valberg z powodu kontuzji.
Raphaela Richter (Radon Magura Factory Racing) wygrała w Finale oraz zwyciężyła w klasyfikacji generalnej U21. Wśród juniorów U21 najszybszy był Adrien Dailly (Lapierre Gravity Republic), który również wygrał generalkę.
W klasyfikacji zespołowej najlepszy w całym roku okazała się ekipa Rocky Mountain Urge bp i to oni zgarnęli tytuł najlepszego zespołu EWS 2016.
Chris Ball, Dyrektor Generalny Enduro World Series:
Nasze jubileuszowe 30-te zawody odbyły się w miejscu gdzie wszystko się zaczęło, w niesamowitym Finale Ligure. Lokalna ekipa wykonała naprawdę niesamowitą pracę przy budowie i przygotowaniu tras na zawody. W tym roku zawodnicy mieli do pokonania siedem wspaniałych imprez na całym świecie. Gratulacje dla wszystkich mistrzów oraz wielkie podziękowania dla wszystkich zawodników, zespołów, fanów, organizatorów i sponsorów, to oni są tym co nas napędza.
Wyniki z ostatniej rundy znajdują się w tym miejscu.
—
Oficjalna strona: enduroworldseries.com