Tegoroczną rundę Pucharu Świata DH w Leogangu można podsumować jednym zdaniem – znów to zrobili! W tym sezonie nie ma mocnych na Rachel Atherton (Trek Factory Racing DH) oraz Aarona Gwin’a (YT MOB). Leogang po raz kolejny pokazał, że jest to jedna z najbardziej widowiskowych rund w całej serii i tak było ponownie. Przejazd Rachel nie był idealny, ale i tak wystarczył, by pobić dotychczasowy rekord wygranych z rzędu, który należał do Anne-Caroline Chausson. To było dziesiąte zwycięstwo z rzędu Rachel, a zarazem jej trzydziesta wygrana w karierze. Z kolei przejazd Aarona z początku nie wyglądał tak dobrze, ale ostatecznie po raz kolejny udowodnił, że to jego trasa. Tym samym było to świetne zakończenie festiwalu Out of Bounds, który odbywał się w ten weekend.
Troy Brosnan / zdjęcie: Victor Lucas
Bardzo trudne warunki atmosferyczne, presja, nerwy? Spokojnie. Rachel Atherton po raz kolejny udowodniła, że jest nie do zatrzymania. Nawet, gdy jej przejazd nie był idealny, to Brytyjka udowodniła, że trasa w Leogangu (3.1 km długości) nie przeszkodzi jej w odniesieniu historycznego zwycięstwa. Tym samym ustanowiła ona nowy rekord liczby zwycięstw z rzędu, który do tej pory był w rękach Anne-Caroline Chausson. Zresztą Rachel po wyścigu miała problemy by powstrzymać emocje i podsumować wyścig..
Rachel Atherton / zdjęcie: Victor Lucas
Rachel Atherton:
To jest szaleństwo! Starałam się o tym nie myśleć, ale z rana byłam bardzo zdenerwowana. Dziesięć zwycięstw z rzędu to coś niesamowitego. Każdy wyścig może być moim ostatnim, ale jakoś to idzie dalej i dalej. Mój przejazd był w sumie zły, nie chciałam zaliczyć gleby i popełnić błędów. Zrobiło się trochę ostro jak musiałam się podeprzeć nogą, ale ostatecznie udało się odnieść zwycięstwo. Jestem bardzo szczęśliwa i zmęczona.
Drugie miejsce zajęła Brytyjka Tahnee Seagrave (Transition Factory Racing FMD), która nie wystartowała w poprzedniej rundzie w Fort William z powodu kontuzji. Podium uzupełniła Kanadyjka Miranda Miller.
Tahnee Seagrave / Miranda Miller / zdjęcia: Victor Lucas
84 zawodników (a wśród nich Sławek Łukasik) w kategorii elita mężczyzn miała absolutnie perfekcyjne warunki. Błotniste sekcje prawie wyschły, a wokół trasy zebrała się liczna rzesza kibiców. Z początku na prowadzeniu była silna ekipa Brytyjczyków, ale wtedy do gry wszedł Australijczyk Troy Brosnan (Specialized Racing), który zadziwił publiczność. Tym samym Greg Williamson (Cube Global Squad protected by Bliss) musiał opuścić fotel lidera. Greg Minnaar (Santa Cruz Syndicate) oraz Danny Hart (MS Mondraker Team) byli bardzo blisko, ale kilka drobnych błędów pozbawiło ich szansy walki o zwycięstwo. Oczywiście wszyscy czekali na zwycięzcę kwalifikacji, Amerykanina Aarona Gwina (YT MOB), który w poprzednich latach miał tu niesamowite przygody, ale nikt się nie spodziewał, że to 20-letni Francuz obejmie prowadzenie. Loris Vergier (Specialized Racing powered by SRAM) z czasem 3:31.817s o prawie sekundę wyprzedził Brosnana i rozsiadł się na fotelu lidera.
Loris Vergier / zdjęcie: Keith Valentine
Loris Vergier:
Jestem dumny z wyniku. Warunki na trasie były perfekcyjne i zdecydowanie była to najlepsza runda dla mnie.
Na starcie został tylko jeden człowiek, który mógł pozbawić Mistrza Świata DH Juniorów z 2014 pierwszego zwycięstwa w dorosłym Pucharze Świata DH. W poprzednich latach jechał bez opony i bez łańcucha, więc wszyscy zastanawiali się co wydarzy się w tym roku? Aaron Gwin zadziwił fanów po raz kolejny. Po pierwszym pomiarze czasu był sporo z tyłu i kibice powoli szykowali się do triumfu młodego Francuza, ale to co stało się dalej przeszło oczekiwania wszystkich. Gwin na drugim pomiarze czasu nie tylko odrobił 1.2s straty, ale jeszcze zyskał 0.5s! Tysiące fanów przywitało go na mecie, gdzie z czasem 3:28.686s wygrał zawody z przewagą 3.131s nad Vergierem.
Aaron Gwin / zdjęcie: Keith Valentine
Aaron Gwin:
Wiedziałem, że straciłem trochę na początku trasy, ponieważ kilka rzeczy było dziwnych. Po prostu nie czułem tego odcinka trasy. W momencie, gdy wjechałem na ostatnią sekcję korzeni, wiedziałem że techniczne kawałki się skończyły, a ja byłem mocno sfrustrowany. Czułem, że muszę dać z siebie wszystko i postawić wszystko na jedną kartę. Starałem się cisnąć tak mocno jak tylko mogę i pomimo jednej małej pomyłki z wypięciem nogi, udało mi się wygrać tu po raz kolejny.
Jedynym naszym reprezentantem był Sławomir Łukasik (NS Bikes Fro Pro). W sobotnich kwalifikacjach zajął dobre 40 miejsce, a w finale poprawił swój wynik. Ostatecznie z czasem 3:45.410s (strata 16.724s do zwycięzcy) zajął 34 lokatę.
Tym samym cztery dni rowerowych atrakcji w Leogangu dobiegłu końca. Ponad 16.000 kibiców stawiło się podczas festiwalu Ouf of Bounds i pomimo odwołania finałów zawodów dirtowych 26TRIX, zdecydowanie dobrze się bawili. Pogoda nie była zbyt łaskawa w tym roku, ale może będzie lepsza za rok. Do zobaczenia w przyszłym roku w dniach 8-11 czerwca 2017.
Podium elity mężczyzn / zdjęcie: Victor Lucas
Więcej informacji o zawodach Pucharu Świata DH w Leogangu można znaleźć na stronie: mtb-leogang.at lub na: facebook.com/MountainBike.WC.Leogang. Więcej informacji o Bike Park Leogang znaleźć można na: bike.saalfelden-leogang.com lub: facebook.com/Leogang.Bikepark. Więcej informacji o rejonie Saalfelden-Leogang można znaleźć na: saalfelden-leogang.com/en lub: facebook.com/SaalfeldenLeogang.
—
Pełne wyniki:
Elite Men Final Results Leogang 2016 by lauren1224