Długie oczekiwanie dobiegło końca i we francuskim Lourdes zainaugurowane zostało ściganie na najwyższym światowym poziomie. Pierwsza runda Pucharu Świata DH przyniosła wyczekiwane emocje i zwroty akcji. Pogoda dopisała i tym razem nie było śnieżnej niespodzianki jak w trakcie ostatnich zawodów w Lourdes w 2017 roku, a zawodnicy mogli cieszyć się jazdą i rywalizacją na względnie suchej trasie.
Elita kobiet
Wśród pań na dłużej na gorącym fotelu liderki rozgościła się Nina Hoffmann (Santa Cruz Syndicate), która długo opierała się atakom rywalek. Prowadzenia pozbawiła ją dopiero Mathilde Bernard (Scott Manigod Shot), która z kolei szybko została pokonana przez swoją rodaczkę Marine Cabirou (Scott Downhill Factory).
Następnie na trasie pojawiła się Camille Balanche (Dorval AM Commencal), która zaliczyła rewelacyjny przejazd i objęła prowadzenie z prawie 6-sekundową przewagą.
Jak się później okazało był to najlepszy przejazd dnia, ponieważ kolejne zawodniczki nie były nawet w stanie się zbliżyć do jej rezultatu. Blisko była Tahnee Seagrave (Canyon Collective FMD), która straciła 0.997s i ostatecznie zajęła trzecie miejsce, a także Myriam Nicole (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction), która straciła do zwyciężczyni zaledwie 0.624s.
Ostatnią zawodniczką na trasie była Valentina Höll (RockShox Trek Race Team), która wygrała sobotnie kwalifikacje, ale jednak nie był to także jej dzień. Przejazd ze stratą 1.674s dał jej zaledwie czwarte miejsce, a tuż za nią uplasowała się Marine Cabirou.
Top5 elity kobiet:
- Camille Balanche (Dorval AM Commencal) 3:19.983
- Myriam Nicole (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction) +0.624
- Tahnee Seagrave (Canyon Collective FMD) +0.997
- Valentina Höll (RockShox Trek Race Team) +1.674
- Marine Cabirou (Scott Downhill Factory) +5.637
Elita mężczyzn
Rywalizacja wśród panów pokazała nam, dlaczego tak długo czekaliśmy na emocje. Walka o zwycięstwo podobnie jak w ubiegłym roku, była bardzo zacięta. Po przejazdach pierwszych 30 zawodników na prowadzeniu znajdował się Kade Edwards (Trek Factory Racing DH), ale ostatecznie ukończył zawody na 13 pozycji. Był to na tyle dobry rezultat, że gorsze wyniki uzyskali tacy zawodnicy jak Greg Minnaar (Santa Cruz Syndicate) czy Aaron Gwin (Intense Factory Racing).
Pierwszym zawodnikiem, który pozbawił Edwardsa prowadzenia był dopiero Dakotah Norton (Intense Factory Racing), ale i on został szybko pobity przez Matta Walkera (Madison Saracen Factory Team). Również i on nie nacieszył się prowadzeniem, ponieważ kolejny zawodnik na trasie, Laurie Greenland (Santa Cruz Syndicate), był szybszy o 0.3s.
Kolejny zawodnik i kolejna zmiana lidera. Tym razem najszybszy okazał się Luca Shaw (Canyon Collective Factory Team) i jak się później okazało był to czwarty rezultat dnia. Wolniejsi od niego okazali się odpowiednio Danny Hart (Cube Factory Racing) oraz Reece Wilson (Trek Factory Racing DH). Prawdziwego pecha miał natomiast Loris Vergier (Trek Factory Racing DH), który zaliczył upadek w wydawałoby się prostej sekcji i zakończył zmagania na 12 pozycji.
Na starcie została już tylko najlepsza piątka kwalifikacji i od razu nastąpiła zmiana lidera. Benoit Coulanges (Dorval AM Commencal) rewelacyjnie pojechał w ostatniej sekcji i objął prowadzenie. Następnie prawdziwą katastrofę zaliczył Thibaut Daprela (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction), który zaliczył ogromną glebę i spokojnie zaczął się toczyć w kierunku mety.
Następnie na trasie pojawił się Amaury Pierron (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction), który wrócił do ścigania po serii kontuzji i od razu zrobił to z dużym przytupem, wykręcając najlepszy czas dnia. W tym momencie na starcie zostali już tylko zawodnicy zespołu Specialized Gravity – Finn Iles oraz Loic Bruni. Obydwaj twardo walczyli, będąc szybszymi w poszczególnych sekcjach, ale na mecie, to jednak Pierron okazał się najlepszy. Tym samym wygrał Amaury Pierron, przed Finnem Iles’em, Loic’iem Brunim, Benoitem Coulangesem i Lucą Shawem.
Top5 elity mężczyzn:
- Amaury Pierron (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction) 2:47.711
- Finn Illes (Specialized Gravity) +0.847
- Loïc Bruni (Specialized Gravity) +1.086
- Benoit Coulanges (Dorval AM Commencal) +1.466
- Luca Shaw (Canyon Collective Factory Team) +2.431
Juniorzy i juniorki
Najszybszą juniorką na starcie sezonu okazała się Gracey Hemstreet (Norco Factory Team). Młoda Kanadyjka odniosła pewne zwycięstwo z aż 6-sekundową przewagą nad drugą Pheobe Gale (Canyon Collective FMD) i kolejnymi dwoma sekundami nad Izabelą Yankovą (Gen-S).
Z kolei najszybszy junior, Jackson Goldstone (Santa Cruz Syndicate), musiał się trochę bardziej napracować, aby osiągnąć upragniony rezultat. Drugi na mecie Remy Meier-Smith (Propain Factory Racing) był wolniejszy o niecałe trzy sekundy, a trzeci Jordan Williams (Madison Saracen Factory Team), o trzy i pół sekundy.
O Pucharze Świata DH
Puchar Świata DH to najważniejsza seria wyścigowa rowerowego świata. Po raz pierwszy zawody MTB zorganizowane zostały w Kalifornii na początku lat ’80-tych, a pierwsze Mistrzostwa Świata rozegrane zostały w 1990 roku. Rok później powstał pierwszy Puchar Świata MTB. Od sezonu 2023 zawody DH stały się częścią Pucharu Świata MTB, w skład którego wchodzą również wyścigi cross country oraz enduro. Zawody zjazdowe (Downhill, DHI) to wyścig z czasem na szybkich i technicznych trasach prowadzących po korzeniach, kamieniach, hopkach czy innych naturalnych i sztucznych przeszkodach.
Oficjalna strona: ucimtbworldseries.com
Media: facebook, twitter, instagram, youtube
Ciekawe statystyki: worldcup.eliotjackson.com