Cóż to był za weekend! We włoskim Val di Sole po raz kolejny mogliśmy emocjonować się najlepszymi przejazdami podczas Pucharu Świata DH, a żeby emocji nie zabrakło, swoje trzy grosze dołożyła również pogoda.
Juniorki i juniorzy
Nową tradycją w sezonie 2023 są piątkowe finały kategorii juniorskich. Na początek ponownie ekscytowaliśmy się walką Amelii Dudek (HR Racing), która w kwalifikacjach zajęła dobrą piątą lokatę. W przejeździe finałowym Amelia pojechała jednak zbyt zachowawczo, co przy bardziej agresywnych przejazdach rywalek sprawiło, że zawody w Val di Sole ukończyła na 9 miejscu. Najszybsza tego dnia była Sacha Earnest (Kiwi DH), która zmiażdżyła rywalki 12-sekundową przewagą. Drugie miejsce zajęła Erice van Leuven (Commencal Les Orres), a trzecia była Lisa Bouladou. Tym samym podium końcowe było identyczne jak w kwalifikacjach.
W kwalifikacjach juniorów ponownie mogliśmy zobaczyć Mikołaja Śliwkę i Jana Pająka. Niestety nasi młodzi zawodnicy nie zakwalifikowali się do piątkowych finałów, kończąc zmagania na 48 i 61 miejscu. Zwycięzcą kwalifikacji został Ryan Pinkerton (GT-Continental Factory Racing), ale w przejeździe finałowym musiał uznać wyższość Bodhiego Kuhna (Trek Factory Racing Gravity), który w finale wyprzedził go o prawie sekundę. Podium uzupełnił Henri Kiefer (Canyon CLLCTV Pirelli).
Wyniki juniorów i juniorek (top3):
- Sacha Earnest (Kiwi DH) 4:21.194 // Bodhi Kuhn (Trek Factory Racing Gravity) 3:43.788
- Erice Van Leuven (Commencal Les Orres) +12.441 // Ryan Pinkerton (GT-Continental Factory Racing) +0.929
- Lisa Bouladou +14.799 // Henri Kiefer (Canyon CLLCTV Pirelli) +1.834
Elita kobiet
Tuż po finałach kategorii juniorskich rozpoczęły się przejazdy kwalifikacyjne elity. Warunki pogodowe wciąż były dobre, choć wyschnięta na pieprz stroma trasa w Val di Sole, momentami była śliska jak lodowisko. W takich warunkach najszybsza była Camille Balanche (Dorval AM Commencal), a tuż za nią uplasowały się Valentina Höll (RockShox Trek Race Team) i Jess Blewitt (GT-Continental Factory Racing).
Półfinał
Przejazdy półfinałowe rozpoczęły się od prowadzenia Sian A’Hern (YT Mob), która jednak została szybko pozbawiona fotela liderki przez Tahnee Seagrave (Canyon CLLCTV FMD). Brytyjka również nie utrzymała się na topie zbyt długo, bo aż o cztery sekundy wyprzedziła ją Monika Hrastnik (Dorval AM Commencal). W międzyczasie upadki zaliczyły Phoebe Gale (Canyon CLLCTV FMD) oraz Nina Hoffmann (Santa Cruz Syndicate), które padły ofiarami luźnego piachu. Następnie prowadzenie objęła Gracey Hemstreet (Norco Factory Team), która była szybsza od Hrastnik aż o 6 sekund! Wtedy na trasie pojawiła się jednak Valentina Höll, która odegrała się za kwalifikacje, a jej wyższość musiały uznać również Jess Blewitt (4) oraz Camille Balanche (2).
Finał
Przejazdy finałowe rozpoczęły się od prowadzenia Veroniki Widmann (Continental Nukeproof Factory), której nie zdołały pokonać ani Sian A’Hern, ani Tahnee Seagrave, która w finale zaliczyła spektakularny i bolesny upadek w górnej części trasy. Następnie prowadzenie objęła Lisa Baumann (Commencal Les Orres), później Monika Hrastnik, a potem Marine Cabirou (Scott Downhill Factory).
Na pięć zawodniczek przed końcem wydawało się, że prowadzenie dalej będzie się zmieniać jak w kalejdoskopie. Nina Hoffmann świetnie rozpoczęła przejazd, ale błędy w dolnej części sprawiły, że na metę dojechała za Cabirou. Podobną historię zaliczyła Hemstreet. Sytuację wykorzystała natomiast Jess Blewitt, która skorzystała na błędzie Cabirou w końcowej sekcji i objęła prowadzenie.
Camille Balanche przez cały przejazd była szybsza od Blewitt, ale ostatni sektor sprawił, że drżała o swój wynik do końca. Choć była szybsza od Nowozelandki, to straciła tam ponad sekundę. W tym momencie na starcie była już tylko Valentina Höll. Austriaczka pojechała tak jak podczas poprzedniej rundy w Leogangu i zaliczyła perfekcyjny przejazd, a tym samym jej drugie zwycięstwo w sezonie stało się faktem.
Na tej trasie naprawdę ciężko jest utrzymać płynność jazdy i dokładać coś więcej, aby walczyć o zwycięstwo. Jest ona niesamowicie wykańczająca i trudna, więc sztuką jest w ogóle dojechać na dół.
Valentina Höll, RockShox Trek Race Team
Wyniki elity kobiet (top5):
- Valentina Höll (RockShox Trek Race Team) 4:07.440
- Camille Balanche (Dorval AM Commencal) +2.913
- Jess Blewitt (GT-Continental Factory Racing) +4.770
- Marine Cabirou (Scott Downhill Factory) +5.005
- Nina Hoffmann (Santa Cruz Syndicate) +5.249
W klasyfikacji generalnej na prowadzeniu znajduje się Camille Balanche, która uzbierała 1020pkt. Drugie miejsce zajmuje Valentina Höll z 982pkt, a trzecia jest Rachel Atherton (616pkt), która jednak nie ma w planach startu w pełnym cyklu Pucharu Świata DH w tym roku (w Val di Sole jej nie zobaczyliśmy).
Elita mężczyzn
Tegoroczny sezon w elicie mężczyzn jest sporym zaskoczeniem dla wielu kibiców. W końcu mało kto się spodziewał, że do tak wyrównanej stawki zawodników walczących o zwycięstwo, z marszu dołączy dwóch juniorów, którzy zaliczają swój pierwszy rok startów w elicie. Jordan Williams (Specialized Gravity) nie tylko wygrał pierwszą rundę w Lenzerheide, ale był również najszybszy podczas kwalifikacji w Val di Sole. Drugie miejsce zajął Laurie Greenland (Santa Cruz Syndicate), a trzeci był drugi z ex-juniorów, Jackson Goldstone (Santa Cruz Syndicate).
Półfinał
Podczas przejazdów półfinałowych z samego początku na dłużej na prowadzeniu utrzymał się Antoine Rogge (Lapierre Zipp Collective), a z fotela lidera zepchnął go dopiero Finn Iles (Specialized Gravity). Jego z kolei pokonał po dłuższej chwili Loris Vergier (Trek Factory Racing Gravity), który jak się później okazało, wykręcił najlepszy czas tej części wyścigu.
W międzyczasie na trasie działo się naprawdę wiele. Loic Bruni (Specialized Gravity) został zdyskwalifikowany z powodu wyjechania poza trasę, ale status chronionego zawodnika sprawił, że i tak awansował dalej. Podobna sytuacja przydarzyła się Philowi Atwillowi (Propain Positive), ale jego już w finale nie zobaczyliśmy. Drugie miejsce w półfinale zajął Jordan Williams, a trzeci był Jackson Goldstone. Z kolei Laurie Greenland nie ukończył swojego przejazdu z powodu awarii sprzętu.
Finał
Przejazdy finałowe rozpoczęły się od nagłej zmiany pogody. Po tym jak prowadzenie objął Bernard Kerr (Pivot Factory Racing) przyszedł bardzo mocny deszcz, który sprawił, że niesamowicie trudna trasa „Black Snake” w Val di Sole, zaczęła zbierać swoje żniwo jeszcze bardziej. Natomiast, gdy na starcie zostało już tylko 16 zawodników, znów wyszło słońce i trasa błyskawicznie robiła się co raz bardziej wyschnięta.
Z powodu nagłej zmiany pogody Kerr utrzymywał się na prowadzeniu aż do przejazdu Troya Brosnana (Canyon CLLCTV Factory Team), który był szybszy o ponad dwie sekundy. W tym momencie do końca wyścigu zostało już tylko sześciu zawodników, a kolejny na trasie Thibaut Daprela (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction), pokonał Brosnana o ponad sekundę, i to pomimo dużego błędu pod koniec trasy!
Andreas Kolb (Continental Atherton) nie powtórzył swojego sukcesu z Leogangu i tym razem musiał zadowolić się szóstą lokatą. Kolejny zawodnik na trasie, czyli Jackson Goldstone, pokazał że jest w bardzo wysokiej formie i jak się później okazało, jego przejazd był tego dnia najszybszy! To oznaczało, że nie tylko zaliczył swoje pierwsze zwycięstwo w kategorii elity mężczyzn, ale także już druga runda (z trzech) padła łupem zawodnika, który dopiero co przeszedł do starszej kategorii.
Finn Iles był blisko, ale ostatecznie musiał zadowolić się drugą pozycją, a najszybszy w półfinale Loris Vergier dojechał dopiero piąty. Z kolei Jordan Williams zaliczył ogromną glebę na wyjściu z lasu i ten błąd kosztował go dobry wynik w całych zawodach.
Wyniki elity mężczyzn (top5):
- Jackson Goldstone (Santa Cruz Syndicate) 3:34.926
- Finn Iles (Specialized Gravity) +2.224
- Thibaut Daprela (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction) +2.440
- Troy Brosnan (Canyon CLLCTV Factory Team) +3.871
- Loris Vergier (Trek Factory Racing Gravity) +4.195
W klasyfikacji generalnej na prowadzenie wysunął się Jackson Goldstone, który uzbierał 786pkt. Tuż za nim z 774pkt znajduje się Finn Iles, a trzecie miejsce z 742pkt zajmuje Loris Vergier.
Co działo się w Pucharze Świata DH do tej pory?
- Puchar Świata DH 2023 #1: wielki powrót królowej zjazdu Rachel Atherton na początek sezonu w Lenzerheide!
- Puchar Świata DH 2023 #2: podwójne zwycięstwo Austriaków w Leogangu
O Pucharze Świata MTB
Puchar Świata MTB (UCI Mountain Bike World Series) to jedna marka stworzona zintegrowania takich dyscyplin jak cross-country w formacie olimpijskim (XCO), short-tracku (XCC) i maratonie (XCM), a także downhill (DHI), enduro (EDR) oraz E-enduro (E-EDR), w jeden silny podmiot działający na rzecz promocji i popularyzacji ścigania się w najważniejszych seriach kolarstwa górskiego na świecie. Seria wspierana jest przez marki Shimano, Vittoria i Oakley, a głównym partnerem medialnym jest Warner Bros. Discovery.
Oficjalna strona: ucimtbworldseries.com
Media: facebook, instagram, twitter, youtube