Wymagające 1548 metrów zjazdu na ostatnim odcinku szóstej rundy Enduro World Series zebrały swoje żniwo. Podczas zawodów CamelBak Canadian Open Enduro presented by Specialized na festiwalu Crankworx Whistler, wycieńczony Richie Rude (Yeti / Fox Shox Factory Race Team) dojechał z flakiem na metę i tym samym stracił zwycięstwo na rzecz Martina Maesa (GT Factory Racing).
Martin Maes
Martin Maes:
To niesamowite. Wydaje mi się, że dwa czy trzy lata temu prowadziłem przed ostatnim odcinkiem i przegrałem. Tym razem udało mi się wygrać i zrewanżowałem się tym trasom. To niesamowite uczucie i jestem bardzo szczęśliwy.
Po dzisiejszym zwycięstwie Martin Maes w końcu pokonał swoją tegoroczną zmorę. Trzykrotnie w ciągu pięciu rund był drugi i o włos przegrywał zawody. Tym razem 21-latek okazał się najszybszy i w końcu mógł świętować upragnione zwycięstwo.
Sam Hill
Pierwszy odcinek dnia padł łupem Richiego Rude’a, dla którego przystanek w Whistler jest ulubionym. Jednak na drugim odcinku stracił prowadzenie po tym jak uderzył w drzewo. Drugi odcinek wygrał padł łupem Maes’a, który o zaledwie 0.06s wyprzedził Eddiego Mastersa i o mniej niż sekundę Rude’a. Martin wygrał kolejno trzeci i czwarty etap i prowadził przed najdłuższym i najtrudniejszym odcinkiem dnia. Jednak jego przewaga nie była na tyle duża, by w spokoju oczekiwać na to, co zrobią rywale.
Richie Rude
Martin Maes:
Ostatni etap był trudny. Wiedziałem, że mam dużo czasu, aby zyskać lub wszystko stracić. Byłem bardzo zmotywowany i nie chciałem wypuścić zwycięstwa z rąk.
Maes uzyskał najlepszy czas na ostatnim odcinku i wygrał z ogólnym wynikiem 41:01.99. Drugie miejsce zajął Sam Hill (Team Chain Reaction Cycles Mavic) z wynikiem 41:43.73, a trzeci był Eddie Masters z rezultatem 41:48.54.
Martin Maes:
To wspaniałe uczucie wygrać w trakcie festiwalu Crankworx. To duża impreza i jest tu więcej kibiców niż zazwyczaj, więc tym bardziej zwycięstwo dobrze smakuje.
Caroline Buchanan
Podobnie wypowiadała się zwyciężczyni wyścigu kobiet.
Cecile Ravanel:
To mój ulubiony wyścig w roku i jest moim głównym celem. Zwycięstwo w Whistler to jak zdobycie Mistrzostwa Świata, najważniejsza impreza dla każdego zawodnika enduro.
Cecile Ravanel
Cecile Ravanel (Commencal Vallnord Enduro Racing) po raz kolejny potwierdziła swoją dominację w EWS i prowadziła od startu do mety. Z czasem 47:24.95 wygrała całe zawody, a na drugim miejscu uplasowała się jej rodaczka Isabeau Courdurier (Intense-Mavic Collective). Prawdziwa walka rozegrała się o najniższy stopień podium. Przez cały dzień prowadziła Kanadyjka Andreane Lanthier Nadeau (Rocky Mountain / Race Face Enduro Team), ale twardo o to miejsce walczyła Noga Korem (GT Factory Racing). Ostatecznie na mecie to właśnie ona okazała się szybsza i zdobyła trzecie miejsce.
Katy Winton
Noga Korem:
Byłam pewna, że Andreane ma trzecie miejsce i poszłam jej pogratulować. Jednak kilka minut później, to ona przyszła do mnie i powiedziała, że to ja jestem trzecia. Wiedziałam, że poszło jej dużo lepiej niż mnie na ostatnim odcinku, ale z pewnością dałam z siebie wszystko. Bardzo chciałam wskoczyć na podium i jestem szczęśliwa, że mi się to udało. To dużo dla mnie znaczy!
Pełne wyniki zawodów można znaleźć w tym miejscu.
Podium szóstej rundy Enduro World Series
Kolejna runda Enduro World Series odbędzie się w Hiszpanii za kilka tygodni, a impreza Crankworx Whistler wkracza w kolejną fazę. Następnego dnia zawodnicy zmierzą się w słynnych zawodach Garbanzo DH, by dzień później rozegrać imprezę Fox Air DH na słynnej trasie A-Line.
Poprzednio na Crankworx Whistler:
—
Oficjalna strona: crankworx.com
Oficjalna strona: enduroworldseries.com
Zdjęcia: Fraser Britton, Enduro World Series