Większość zawodników stanęła na starcie legendarnego wyścigu Psychosis DH po raz pierwszy w życiu. Taka okazja nie mogła zostać zaprzepaszczona i każdy, kto stanął na szczycie Mt7 w Golden, był tak naprawdę zwycięzcą. W trakcie festiwalu Crankworx B.C. zawodnicy mieli do pokonania prawdopodobnie najdłuższy wyścig zjazdowy na świecie, a przed nimi była trasa o długości ponad 7300m, przewyższeniu sięgającym 1200m oraz najlepszym czasem przejazdu oscylującym wokół ponad 11 minut.
To była już dwunasta edycja wyścigu Mt7 Psychosis, a na starcie stanęło 25 zawodników i zawodniczek. Tutejsza trasa miała do zaoferowania mnóstwo stromych i technicznych sekcji, a także szybkie przesmyki, kamieniste singlowe sekcje czy słynny podjazd, który może zamienić się we wspinaczkę z rowerem.
Najlepsze czasy dnia uzyskali Joe Breeden, który zaliczył zaledwie trzy pełne zjazdy w trakcie całej imprezy, oraz Casey Brown, która rok temu była tu trzecia.
Pierwsze miejsce w Psychosis DH to bardzo honorowe miejsce. Dałam dziś z siebie wszystko i było to dość ryzykowne. Mogłam skończyć poza trasą, a to by oznaczało rok czekania na rewanż. Ten wyścig i cała jego historia są po prostu niesamowite, a to tylko sprawia, że zwycięstwo smakuje jeszcze lepiej.
– Casey Brown
Czas Casey Brown to 15:01.55 i był najlepszy w stawce 9 kobiet, które odważyły się stanąć na starcie.
Świetnie się dziś bawiłam, ale teraz próbuję złapać oddech. W trakcie treningów pokazywałam dziewczynom, które były tu pierwszy raz, którędy jechać i jaką dobrać linię. Starałam się pomóc jak największej ilości dziewczyn, aby zjechały na dół w jednym kawałku, bo ta trasa na pierwszy raz jest dość przerażająca.
– Casey Brown
Na drugim miejscu zawody ukończyła absolutna debiutantka na Psychosis DH, 17-letnia Emmy Lan. Do zwycięskiego czasu Brown straciła zaledwie 3.2s, co na tak długiej trasie jest niesamowitym osiągnięciem.
To niesamowite i nieprawdopodobne uczucie. Wciąż nie mogę w to uwierzyć, że ukończyłam najtrudniejszy wyścig w moim życiu na drugim miejscu. Tutejsza trasa jest bardzo techniczna i trudna, a do tego w połowie trzeba dosłownie wspiąć się z rowerem. Świetnie się bawiłam i starałam się przeżyć jadąc w dół.
– Emmy Lan
Trasa Psychosis wiedzie po kilku różnych ścieżkach na górze Mt7. Jej start zlokalizowany jest na samym szczycie, przy ikonicznym starcie Dead Dog, który otoczony jest wspaniałymi widokami na cały rejon Golden. Dyrektor wyścigu Trevor Gavura podczas porannej odprawy uspokajał riderów, aby nie przejmowali się bardzo stromym startem na samym szczycie…
Chciałem przekazać wszystkim zawodnikom tuż przed startem, że jeśli nie byliście tu wcześniej, to ten niesamowity start nie jest najbardziej stromą częścią trasy…
– Trevor Gavura, Dyrektor wyścigu Psychosis DH
Podium wśród pań uzupełniła zawodniczka lokalnego klubu Golden Cycling Club, Lauren Dudar, która straciła 13 sekund do zwyciężczyni.
W rywalizacji panów najważniejsza okazała się taktyka, która przyniosła triumf Joe Breedenowi.
Jestem w dużym szoku, że udało mi się wygrać. To bardzo wymagająca trasa, zarówno fizycznie jak i psychicznie, więc trzeba było naprawdę się starać, aby nie dać za wygraną. Był to bardzo wymagający start dla mnie, ponieważ przyjechałem tu dopiero rano przed startem i nie jeździłem tu nigdy wcześniej. Jak na tak długą trasę, to zrobienie może dwóch pełnych przejazdów treningowych, aby się jej nauczyć, to i tak było bardzo dużo. A potem trzeba było zrobić trzeci przejazd na czas, więc był to bardzo męczący dzień.
– Joe Breeden
Zwycięski czas Joe Breedena to 11:37.53.
Jechałem w wyścigu może na 70%, więc większość była poza moją kontrolą. Początek miałem bardzo pewny i wydawało mi się, że dół pojadę równie dobrze. Wszystko zależało od przyjętej taktyki, a ja stwierdziłem, że mogę jechać na 100%, ale nie na 11-minutowej trasie! Musiałem oszczędzać siły gdzie się dało i jak widać, opłaciło się.
– Joe Breeden
Na drugim miejscu uplasował się Seth Sherlock, który jest dość dobrze zaznajomiony z tutejszym wyścigiem.
To niesamowite, że udało mi się zająć drugie miejsce w tak wymagającym wyścigu. W zeszłym roku musiałem jechać tą trasę na mniejszym trailowym rowerze, na którym w dodatku nie trenowałem zbyt wiele. Nie był to dobry pomysł i nie dość, że szybko opadłem z sił, to jeszcze popsułem kolano. Tym razem nie wiedziałem czego się spodziewać, więc pojechałem bez oczekiwań i jak widać zdjęcie presji opłaciło się.
– Seth Sherlock
Czas Sherlocka był o 7 sekund gorszy od zwycięskiego wyniku Breedena. Z kolei na trzecim miejscu uplasował się aktualny lider wyścigu o tytuł Króla Crankworxa, Bas van Steenbergen, który do drugiego miejsca stracił mniej niż pół sekundy. A to oznaczało najbardziej zacięty wyścig w 12-letniej historii.
W trakcie zjazdu wydawało mi się, że nie będę nawet blisko czołowej piątki, a tu się okazało, że wskoczyłem na podium. Dużo się ścigam w tym roku i to mi zdecydowanie pomaga, a do tego przyjąłem chyba dobrą taktykę na ten zjazd.
– Bas van Steenbergen
Pełne wyniki: MT7 Psychosis
Dzięki trzeciemu miejscu van Steenbergen powiększył swoją przewagę w rywalizacji o tytuł Króla Crankworxa. Na prowadzeniu wśród pań wciąż znajduje się Vaea Verbeeck, która dzisiejszy wyścig zakończyła na czwartej pozycji.
Klasyfikacja generalna: Król i Królowa Crankworxa
Zawody Mt7 Psychosis odbywały się przez 10 lat, a po raz pierwszy miały miejsce w 1999 roku. Wśród zwycięzców można znaleźć takie nazwiska jak Stevie Smith czy Sam Hill. Seria została wskrzeszona po 12-letniej przerwie w 2020 roku podczas CLIF Crankworx Summer Series
Mt7 Psychosis ran for 10 years, starting in 1999. The storied race crowned champions like Stevie Smith and Sam Hill. In 2020, after a 12 year hiatus, it was resurrected during the CLIF Crankworx Summer Series.
Natomiast najlepsze czasy przejazdu wciąż należą do poprzednich zwycięzców, Henry’ego Fitzgeralda (11:19.19) oraz Andreane Lanthier-Nadeau (14:32.69).
Próbowanie jak najwolniejszego zjazdu na tej trasie i tak jest dość szybkie. I to właśnie tutaj zawsze było kluczem do zwycięstwa. Trzeba było dać się ponieść grawitacji na trasie, która miejscami jest bardzo stroma. Większość tras Pucharu Świata DH umożliwia zatrzymanie praktycznie w każdym momencie, a tu… no cóż… jest to po prostu niemożliwe.
– Trevor Gavura, Dyrektor wyścigu Psychosis DH
To zdecydowanie unikalne doświadczenie. Tutejsza trasa jest niesamowita i posiada kilka różnych sekcji, w których teren diametralnie się zmienia. Zaczyna się stromym i szerokim zjazdem, a następnie jest mnóstwo szybkich i płynnych sekcji, które mają mnóstwo korzeni czy luźnej ściółki. Z kolei na dole znajdziemy mnóstwo kamieni. Co ciekawe w połowie jest wspinaczka z rowerem, co jest bardzo interesujące, bo trzeba zejść z roweru i szybko wbiec na górę.
W trakcie treningów zrobiłem zaledwie dwa przejazdy, a do nauczenia się było ponad 7 kilometrów trasy. Ciężko było zachować pewność siebie w każdym momencie trasy i trzeba było wejść na wyżyny umiejętności, aby dojechać na dół w jednym kawałku.
– Mick Hannah
“To było niesamowite uczucie zobaczyć wszystkich zawodników, którzy przyjechali na moją domową trasę i dopiero wtedy się przerazili.”, powiedział 22-letni członek Golden Cycling Club Yannick Schulz, który podobnie jak Luaren Dudar, był reprezentantem lokalnej społeczności. Ostatecznie ukończył swój przejazd na 12 miejscu.
Następne zawody będą miały miejsce w Kicking Horse, gdzie odbędzie się rywalizacja podczas CLIF Speed & Style Kicking Horse. Transmisje na żywo przeprowadzi Red Bull TV, a pełen harmonogram festiwalu Crankworx B.C. można znaleźć na stronie crankworx.com.
Poprzednio na Crankworx B.C.:
- Crankworx B.C. 2021: Dual Slalom na początek rywalizacji
- Crankworx B.C. 2021: Verbeeck i Frew triumfują w zjeździe
O serii Crankworx World Tour
Crankworx to jedyny w swoim rodzaju festiwal kolarstwa górskiego. Po raz pierwszy zorganizowany został w 2004 roku w kanadyjskim Whistler w Kolumbii Brytyjskiej. Od tamtej pory ewoluował do kilku przystanków na świecie, tworząc serię Crankworx World Tour. W trakcie imprezy w zawodach biorą udział najlepsi zawodnicy na świecie, którzy rywalizują w wielu różnych dyscyplinach. Znajdziemy tu także zawody dla amatorów, dzieciaków oraz wszystkich fanów kolarstwa górskiego, którzy przyjeżdżają, aby wspólnie świętować i bawić się w niesamowitych miejscach.
Oficjalna strona: crankworx.com
Media: facebook, instagram, twitter, youtube, flickr