Amerykańskie Snowshoe powróciło do kalendarza Pucharu Świata DH po rocznej przerwie i od razu zrobiło to z przytupem. Koniec sezonu 2021 to podwójna runda, a za nami jest już pierwsze starcie, które padło łupem Valentiny Höll oraz Reece Wilson.
Elita kobiet
Pierwszą zawodniczką, która na dłużej objęła prowadzenie była Emilie Siegenthaler (Pivot Factory Racing). Jej czasu nie udało się pobić Monice Hrastnik (Dorval AM Commencal), ale bez większego problemu udało się to Tahnee Seagrave (Canyon Collective FMD), która miała lepszy czas od Siegenthaler o prawie 4 sekundy.
Następna zmiana liderki zaszła dosłownie chwilę później. O ile Eleonora Farina (MS Mondraker Team) okazała się wolniejsza, to wracająca do wysokiej dyspozycji po kontuzji Marine Cabirou (Scott Downhill Factory) okazała się szybsza od Seagrave aż prawie pięć sekund! W tym momencie na starcie było już tylko pięć zawodniczek.
Dobry przejazd notowała Nina Hoffmann (Nina Hoffmann Racing powered by stifmtb.com), ale kraksa w połowie trasy sprawiła, że nie dokończyła swojego przejazdu. Kolejna zawodniczka na trasie, Mille Johnset (Continental Atherton), zaliczyła bardzo słaby przejazd i kompletnie nie liczyła się w walce o podium. Następnie swój przejazd rozpoczęła Valentina Höll (RockShox Trek Race Team). Młoda Austriaczka pokazała moc i objęła prowadzenie z prawie 6-sekundową przewagą.
Camille Balanche (Dorval AM Commencal) miała ogromną ochotę na wygraną, ale nie dała rady pokonać Höll i ostatecznie musiała zadowolić się drugą pozycją. W tym momencie na starcie była już tylko zwyciężczyni kwalifikacji Myriam Nicole (Commencal/Muc-Off by Riding Addiction). Francuzka miała rewelacyjny przejazd, ale w środkowej sekcji zaliczyła upadek i poprzestawiała kokpit. Walczyła do końca, ale ostatecznie ukończyła zawody na czwartej lokacie.
Tym samym pierwsze zwycięstwo w seniorskiej karierze zaliczyła Valentina Höll (3:40.233), drugie miejsce zajęła Balanche (+4.617s), a trzecia była Cabirou (+5.695s).
Elita mężczyzn
Dzisiejszy wyścig był szczególny dla Micka Hannah (NS Bikes UR), który zapowiedział koniec wyścigowej kariery tuż po zakończeniu obecnego sezonu. Szesnaste miejsce w kwalifikacjach i X miejsce w finałach sprawiają, że w dobrym humorze czeka na swój ostatni wyścig w karierze. Na drugim biegunie znalazł się z kolei Mistrz Świata DH Greg Minnaar (Santa Cruz Syndicate), który z powodu upadku i odniesionej kontuzji barku nie ukończył kwalifikacji i musiał odpuścić również w start w piątej rundzie.
Wśród panów na dłużej w fotelu lidera rozsiadł się znany z rywalizacji o iXS Puchar Europy DH, Tuhoto Ariki-Pene (The Union). Prowadzenie zabrał mu dopiero George Brannigan (Propain Factory Racing) i od tego momentu rozpoczęła się transmisja w Red Bull TV. Kolejnym zawodnikiem, który objął prowadzenie był Joe Breeden (NS Bikes UR), a jego pokonał dopiero Remi Thirion (Giant Factory Off-Road Team).
W tym momencie na trasie pojawił się aktualny lider klasyfikacji generalnej Thibaut Daprela (Commencal/Muc-Off by Riding Addiction). Thibaut miał dobry przejazd i z pewnością objąłby prowadzenie w zawodach, ale rock garden w czwartej sekcji pozbawił go wszelkich złudzeń. Upadek i złamane przednie koło uniemożliwiły mu dokończenie przejazdu.
Następnie świetną formę potwierdził Loris Vergier (Trek Factory Racing DH), który zaliczył rewelacyjny przejazd i aż o trzy sekundy wyprzedził obecnego lidera, Remiego Thiriona. Czasu Vergiera nie pobili tacy zawodnicy jak Laurie Greenland (MS Mondraker Team) czy Bernard Kerr (Pivot Factory Racing). Ta sztuka udała się dopiero Loic’owi Bruniemu (Specialized Gravity), który był szybszy o 0.5s.
Bruni cieszył się z prowadzenia przez dość długi czas, ale wtedy na starcie pojawił się Reece Wilson (Trek Factory Racing DH), który wykręcił czas lepszy o zaledwie 0.032s! Kolejny zawodnik na trasie, Danny Hart (Cube Factory Racing) złapał kapcia w połowie trasy i odpadł z walki o zwycięstwo. W tym momencie na starcie było już tylko sześciu zawodników.
Rewelacyjnego czasu Wilsona nie dali rady poprawić Amaury Pierron (Commencal/Muc-Off by Riding Addiction), Dakotah Norton (The YT Mob) czy Luca Shaw (Santa Cruz Syndicate). Również dwaj najszybsi zawodnicy kwalifikacji – Benoit Coulanges (Dorval AM Commencal) i Finn Iles (Specialized Gravity) – nie zbliżyli się do wyniku Wilsona i tym samym zwycięstwo byłego Mistrza Świata DH stało się faktem.
Tym samym zawody wygrał Wilson (3:10.066), drugie miejsce zajął Bruni (+0.032s), a trzeci był Vergier (+0.580s). Przy takich wynikach walka o końcowy tytuł w klasyfikacji generalnej rozpoczęła się na nowo. Finałowe starcie już w sobotę, więc zapowiada się bardzo emocjonujący wyścig!
Juniorzy i juniorki
Najszybszą juniorką ponownie okazała się rewelacyjna w tym sezonie Izabela Yankova. Drugie miejsce ze stratą ponad pięciu sekund zajęła Phoebe Gale (Canyon Collective FMD), a trzecie miejsce ze stratą jedenastu sekund zajęła Siel van der Velden (Commencal NOBL). Wśród juniorów zwycięstwo odniósł Jordan Williams (Madison Saracen Factory Team), który w pokonanym polu zostawił zwycięzcę kwalifikacji Jacksona Goldstone’a (Miranda Factory Team) oraz Tristana Lemire’a (Commencal/Muc-Off by Riding Addiction).
O Pucharze Świata DH
Puchar Świata DH to najważniejsza seria wyścigowa rowerowego świata. Po raz pierwszy zawody MTB zorganizowane zostały w Kalifornii na początku lat ’80-tych, a pierwsze Mistrzostwa Świata rozegrane zostały w 1990 roku. Rok później powstał pierwszy Puchar Świata MTB. Od sezonu 2023 zawody DH stały się częścią Pucharu Świata MTB, w skład którego wchodzą również wyścigi cross country oraz enduro. Zawody zjazdowe (Downhill, DHI) to wyścig z czasem na szybkich i technicznych trasach prowadzących po korzeniach, kamieniach, hopkach czy innych naturalnych i sztucznych przeszkodach.
Oficjalna strona: ucimtbworldseries.com
Media: facebook, twitter, instagram, youtube
Ciekawe statystyki: worldcup.eliotjackson.com