Ikoniczna trasa, prawdziwe lody owocowe, traildogi, dobra atmosfera oraz bardzo szybcy zawodnicy, w taki sposób rozpoczął się festiwal Crankworx Rotorua w Nowej Zelandii. Tym samym jest to wspaniałe przypomnienie, że Nowozelandczycy potrafią się bawić i robić festiwale rowerowe.
Trasa
2.3 kilometra długości oraz 320 metrów przewyższenia sprawiły, że trasa wyścigu Taniwha DH była idealnym miksem technicznych sekcji, śliskich korzeni, szybkich przesmyków oraz dużych hop i uskoków. W jednej sekcji zawodnicy spokojnie przekraczali 60km/h, a nowościa w tym roku była zmiana sprintu pod sam koniec trasy, na sekcję motorway, z dużą ilością hop, doubli, falek oraz przeszkód typu on/off. Na sam koniec przygotowano natomiast dwie podwójne hopy.
Wysoka prędkość, duże ryzyko i ogrom adrenaliny! Czysta przyjemność…
Dave Hamilton, manager Crankworx DH
Wyścig
W tygodniu poprzedzającym rozpoczęcie festiwalu w Rotorua dość mocno padało. Treningi odbywały się jednak w pełnym słońcu, a warunki na trasie poprawiały się z każdą godziną. Gdy przyszło do finałowego wyścigu, najszybszą zawodniczką okazała się Australijka Sian A’Hern, która wyprzedziła lokalną zawodniczkę oraz Mistrzynię Świata DH Juniorek, Jennę Hastings, oraz Brytyjkę Marthę Gill.
Z kolei wśród panów na najwyższym stopniu podium stanął lokalny zawodnik Sam Blenkinsop, który wyprzedził Australijczyka Jacksona Frew’a, oraz swojego rodaka Brooka MacDonalda.
To świetna sprawa odnieść tutaj zwycięstwo i to jeszcze z całkiem sporą przewagą. Czuję się dobrze i cieszę się, że znów możemy ścigać się w Nowej Zelandii. Dorastałem tu i były to moje pierwsze Mistrzostwa, więc zawsze się cieszę, gdy mogę tu wystartować.
Sam Blenkinsop
Tutejsza trasa jest niesamowita, ma bardzo dużą płynność i to sprawia dużo radości. Wydaje mi się, że każdy kto przyjeżdża do Rotorua dobrze spędzi czas. Zresztą sam format tego wyścigu jest bardzo fajny i mieliśmy przed startem dużo czasu. Ja wziąłem mój rower e-MTB i pojechałem na trasy Bike Parku. Za każdym razem, gdy tu jestem pojawiają się jakieś nowe ścieżki, a sama scena MTB w Nowej Zelandii rozwija się bardzo dynamicznie.
Świetnie było też zobaczyć wszystkich fanów przy trasie oraz wielki ekran namecie. Z dołu nie było widać zbyt wielu kibiców na trasie, ale w końcu był weekend i wiele osób po prostu jeździło na rowerze. Mimo tego prawdopodobnie było najwięcej kibiców w historii Redwoods i to super sprawa!
Jestem bardzo nakręcona nie tylko zwycięstwem, ale również faktem, że pierwszy raz przyjechałam do Nowej Zelandii. Ścigałam się tu po raz pierwszy i nie mogę doczekać się, aby zobaczyć co jeszcze Nowa Zelandia ma do zaoferowania.
Sian A’Hern
Samo zwycięstwo znaczy dla mnie wiele, Jenna naciskała mocno, a ja na sam koniec miałam pięć sekund przewagi. Pomyślałam sobie: „Co się właśnie stało?”, także bardzo się cieszę z wyniku. Pokonanie lokalnych zawodników na ich własnych trasach zawsze dobrze smakuje.
Póki co Rotorua jest wspaniała. Wszystkie atrakcje turystyczne są pięknym bonusem, a sama lokalizacja jest przepiękna. Póki co skorzystałam z jednej wycieczki, a jutro czeka na mnie rafting. Same trasy też są zupełnie inne niż te, które mam na co dzień. Szczerze mówiąc, to nigdy nie jeździłam po tego typu liniach i muszę się ich uczyć o zera. Również walka z błotem pierwszego dnia była ciekawa, ale na szczęście pogoda się poprawiła.
Wyniki – Crankworx Rotorua Taniwha Downhill
- Sam Blenkinsop (Nowa Zelandia) 2:44.114 // Sian A’Hern (Australia) 3:11.372
- Jackson Frew (Australia) 2:47.479 // Jenna Hastings (Nowa Zelandia) 3:16.751
- Brook MacDonald (Nowa Zelandia) 2:48.143 // Martha Gill (Wielka Brytania) 3:23.995
Pełne wyniki: crankworx.com/results
Król i Królowa Crankworxa – klasyfikacja generalna
Rotorua to finałowy przystanek Crankworx World Tour, a to oznacza, że jest to ostatnia szansa na zdobycie punktów do rywalizacji o tytuł Króla i Królowej Crankworxa. Za zdobycie tytułu przeidziane jest 20.000 dolarów kanadyjskich, a kolejne miejsca to 10.000 CAD oraz 5.000 CAD.
Dzięki zwycięstwu w zawodach Crankworx Rotorua Taniwha DH na czwarte miejsce przesunął się Sam Blenkinsop, a Jackson Frew wskoczył na trzecie. W wyścigu szóste miejsce zajął Bas van Steenbergen, który tym samym umocnił się na prowadzeniu w klasyfikacji generalnej.
Wśród pań pierwsza trójka pozostała niezmienna. Jordy Scott prowadzi z zaledwie jednym punktem przed Vaeą Verbeeck, a tuż za nimi znajduje się Caroline Buchanan. W zawodach Scott była ósma, Verbeeck piąta, a Buchanan dziesiąta.
Klasyfikacja generalna: Król i Królowa Crankworxa
O serii Crankworx World Tour
Crankworx to jedyny w swoim rodzaju festiwal kolarstwa górskiego. Po raz pierwszy zorganizowany został w 2004 roku w kanadyjskim Whistler w Kolumbii Brytyjskiej. Od tamtej pory ewoluował do kilku przystanków na świecie, tworząc serię Crankworx World Tour. W trakcie imprezy w zawodach biorą udział najlepsi zawodnicy na świecie, którzy rywalizują w wielu różnych dyscyplinach. Znajdziemy tu także zawody dla amatorów, dzieciaków oraz wszystkich fanów kolarstwa górskiego, którzy przyjeżdżają, aby wspólnie świętować i bawić się w niesamowitych miejscach.
Oficjalna strona: crankworx.com
Media: facebook, instagram, twitter, youtube, flickr