Portugalska Lousa zadebiutowała na arenie Pucharu Świata DH i od razu tutejszy wyścig przyniósł mnóstwo emocji. Tutejsza trasa może nie należy do najtrudniejszych w całym cyklu, ale z całą pewnością jest ona jedną z najbardziej wymagających. Start usytuowany jest na wysokości zaledwie 653m n.p.m., a cała trasa oferuje przewyższenie rzędu 500m. Przy długości ponad 2 kilometrów czasy przejazdów sięgające czterech minut sprawiają, że zawodnicy muszą wytrzymać wyścig przede wszystkim kondycyjnie, nie wspominając o zmaganiach z dość luźnym podłożem i mocno old school’owym typem trasy.

Myriam Nicole / zdjęcie: Bartek Woliński

Elita kobiet

Zawodniczką, która na dłużej objęła prowadzenie była świeżo upieczona Mistrzyni Świata DH, Szwajcarka Camille Balanche (Dorval AM Pro Race Team). Z fotela liderki zepchnęła ją dopiero zwyciężczyni drugiej rundy w Mariborze, Niemka Nina Hoffmann (Nina Hoffmann Racing – Stif), która rozkręcała się z każdym kolejnym metrem trasy. Kolejną zawodniczką na trasie była Francuzka Marine Cabirou (Scott Downhill Factory), która pokazała, że jest w bardzo dobrej formie i z czasem 4:30.722 objęła prowadzenie.

Brytyjka Tahnee Seagrave (Canyon Collective FMD) wydaje się ciągle wracać do wysokiej formy, ale jej przejazd był wolniejszy o ponad pół sekundy. W tym momencie na starcie zostały już tylko Australijka Tracey Hannah (Polygon UR) oraz liderka klasyfikacji generalnej, Francuzka Myriam Nicole (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction). Hannah była wolniejsza o prawie 4s, ale Nicole pokazała moc i z czasem 4:26.325 (przewaga ponad 4s) wygrała całe zawody. Tym samym drugie miejsce zajęła Cabirou, a trzecie Seagrave.

Dakotah Norton / zdjęcie: Bartek Woliński

Elita mężczyzn

Pierwszym zawodnikiem, który na dłużej objął prowadzenie był Brytyjczyk Kade Edwards (Trek Factory Racing DH). Z fotela lidera zepchnął go dopiero Belg Martin Maes (GT Factory Racing), a on z kolei musiał ustąpić miejsca Brytyjczykowi Gregowi Williamson’owi (Commencal / 100%).

Aaron Gwin / zdjęcie: Bartek Woliński

Williamson prowadził przez bardzo długi czas, aż pokonał go wracający do wysokiej formy Amerykanin Aaron Gwin (Intense Factory Racing). Podobnie jak jego poprzednicy, również i on okupował fotel lidera bardzo długo. Zmieniło się to dopiero po przejeździe Francuza Loica Bruniego (Specialized Gravity), a on chwilę później musiał ustąpić miejsca reprezentantowi RPA, Gregowi Minnaarowi (Santa Cruz Syndicate).

Loic Bruni / zdjęcie: Bartek Woliński

W tym momencie na starcie zostało już tylko dwóch młodszych kolegów z zespołu Santa Cruz Syndicate, Amerykanin Luca Shaw i zwycięzca kwalifikacji, Francuz Loris Vergier, oraz Brytyjczyk Matt Walker (Madison Saracen Factory Racing).

Matt Walker / zdjęcie: Bartek Woliński

Shaw zaliczył bardzo słaby przejazd, a Walker był bardzo blisko pokonania Grega, jednak ostatecznie musiał zadowolić się drugim miejscem. Aktualny lider klasyfikacji generalnej Loris Vergier dość szybko złapał kapcia w przedniej oponie i tym samym stało się jasne, że 22-gie zwycięstwo w karierze Minnaara stało się jasne. Podium uzupełnił Loic Bruni.

Greg Minnaar / zdjęcie: Bartek Woliński

Juniorzy i juniorki

Wśród juniorek nie było wielkiego zaskoczenia. Trzeci z rzędu triumfowała Francuzka Leona Pierrini, która po raz pierwszy z dobrej strony pokazała się na Mistrzostwach Świata DH w Leogangu, gdzie zdobyła brązowy medal. Z czasem 4:59.667 o prawie 4 sekundy wyprzedziła swoją rodaczkę i aktualną Mistrzynię Świata DH Juniorek, Lauryne Chappaz (Dorval AM Pro Race Team). Trzecie miejsce zajęła Hiszpanka Aina Gonzalez Grimau (IJ Racing).

Dużym zaskoczeniem był zakończył się z kolei wyścig juniorów. Do tej pory bezkonkurencyjny Irlandczyk Oisin O’Callaghan (The YT MOB) nie będzie miło wspominał tego wyścigu, który ukończył na ostatniej pozycji. Najszybszym zawodnikiem z czasem 4:07.602 okazał się Brytyjczyk Ethan Craik (GT Factory Racing), który pokonał Hiszpana Pau Menoyo Busqutsa i Amerykanina Christophera Grice’a (GT Factory Racing).

O Pucharze Świata DH

Puchar Świata DH to najważniejsza seria wyścigowa rowerowego świata. Po raz pierwszy zawody MTB zorganizowane zostały w Kalifornii na początku lat ’80-tych, a pierwsze Mistrzostwa Świata rozegrane zostały w 1990 roku. Rok później powstał pierwszy Puchar Świata MTB. Od sezonu 2023 zawody DH stały się częścią Pucharu Świata MTB, w skład którego wchodzą również wyścigi cross country oraz enduro. Zawody zjazdowe (Downhill, DHI) to wyścig z czasem na szybkich i technicznych trasach prowadzących po korzeniach, kamieniach, hopkach czy innych naturalnych i sztucznych przeszkodach.

Oficjalna strona:
ucimtbworldseries.com
Media:
facebook, twitter, instagram, youtube
Ciekawe statystyki: worldcup.eliotjackson.com