Rozpoczęło się od słonecznych zawodów na Pumptracku, a zakończyło się błotnistym Dual Slalomem. Drugi dzień festiwalu Crankworx Rotorua był świadkiem rywalizacji pełnego miksu specjalistów od zjazdu, freeride’u, bmx’ów czy enduro.
Brook Macdonald odniósł swoje pierwsze zwycięstwo od momentu powrotu do rywalizacji po koszmarnej kontuzji kręgosłupa odniesionej w trakcie Mistrzostw Świata DH 2019 w Mont-Sainte-Anne. Triumf w Dual Slalomie był zarazem jego pierwszym zwycięstwem w historii startów w serii Crankworx World Tour.
Swoje pierwsze oficjalne zwycięstwo odniosła Kialani Hines. Co prawda podczas festiwalu Crankworx B.C. w Dual Slalomie zwyciężyła, ale było to słodko-gorzkie zwycięstwo z powodu odwołania finałów i uznania wyników z kwalifikacji.
Wcześniej swoje pierwsze zwycięstwo na Pumptracku odniósł także Bas van Steenbergen, który tegoroczny tytuł Króla Crankworxa ma już w kieszeni. Z kolei Caroline Buchanan odniosła swoje szóste zwycięstwo na Pumptracku w historii startów na festiwalach Crankworx.
RockShox Rotorua Pump Track Challenge presented by Torpedo7
- Bas van Steenbergen (Kanada) // Caroline Buchanan (Australia)
- Billy Meaclem (Nowa Zelandia) // Kialani Hines (USA)
- Tomas Lemoine (Francja) // Jenna Hastings (Nowa Zelandia)
Pełne wyniki: Pro Men / Pro Women
Specialized Dual Slalom Rotorua
- Brook Macdonald (Nowa Zelandia) // Kialani Hines (USA)
- Tuhoto-Ariki Pene (Nowa Zelandia) // Jenna Hastings (Nowa Zelandia)
- Dan Booker (Australia) // Martha Gill (Wielka Brytania)
Pełne wyniki: Pro Men / Pro Women
To niesamowite uczucie! Minęło już trochę czasu odkąd ostatni raz wygrałem wyścig i bardzo się z tego cieszę. Nie tylko, że wygrąłem, ale że jestem jeszcze w stanie to zrobić. To zdecydowanie świetna sprawa.
– Brook Macdonald
Dzisiejszy dzień był szalony i mocno do tego przyczyniła się pogoda, która była bardzo zmienna.
„To był jeden z najfajniejszych moich dni na rowerze w tym roku”, powiedział były Król Crankworxa Sam Blenkinsop, który odpadł z rywalizacji po starciu z Tuhoto-Ariki Penem.
Zdecydowanie to był szalony dzień. Musieliśmy się zmagać z deszczem, potem trasa delikatnie podeschła, a później znów zaczęło padać. Warunki były takie same dla wszystkich i nie każdy był w stanie wykonać dwa równe przejazdy. Osobiście kocham Dual Slalom, bo to świetna dyscyplina i zdecydowanie potrzebujemy więcej takich imprez.
– Brook Macdonald
Zwycięstwo Macdonaldowi nie przyszło tak łatwo, ponieważ zaliczył upadek podczas pierwszego przejazdu finałowego przeciwko Tuhoto-Ariki Pene’mu.
Zawsze walczę do końca i nigdy się nie poddaję. Schrzaniłem podwójne falki na górze i straciłem tam mnóstwo czasu. Wiedziałem jednak, że w dalszej części trasy ludzie robili sporo błędów, więc liczyłem na jakiś moment dekoncentracji Tuhoto.
– Brook Macdonald
Ostatecznie w drugim przejeździe Brook miał mnóstwo szczęścia, ponieważ usterka mechaniczna pozbawiła Pene’go pewnego zwycięstwa i na metę wpadł biegiem z rowerem pod pachą.
To był zacięty wyścig i wydaje mi się, że nie odrobiłbym ogromnej straty z pierwszego biegu, gdyby Tuhoto nie zaliczył usterki w rowerze. To był szalony wyścig, a mój rywal był najszybszy tego dnia, ale cóż… miał pecha i taki jest właśnie racing.
– Brook Macdonald
Wydawało mi się, że w ogóle nie stanę na starcie, ponieważ w kwalifikacjach zaliczyłem porządną glebę. Jednak w miarę kolejnych biegów odzyskiwałem pewność siebie. W finale jednak dopadł mnie pech i marzenia o zwycięstwie uleciały…
– Tuhoto-Ariki Pene
Chciałam udowodnić sobie, że potrafię odnieść zwycięstwo, choć wczoraj miałam ciężki dzień i zaliczyłam kilka gleb. Wszystkie dziewczyny są bardzo szybkie i stawka jest bardzo wyrównana.
Ciężko było cokolwiek przewidzieć, ponieważ deszcz ciągle przychodził i odchodził, więc tak naprawdę warunki panujące na trasie można było ocenić dopiero stojąc w bramce startowej. Starałam się po prostu dobrze bawić i udało się osiągnąć świetny wynik.
– Kialani Hines
Jednak w trakcie wcześniejszych zawodów Pumptrack historia z pogodą była zupełnie inna.
Dzień rozpoczął się od pięknego słonecznego poranka, a zawodnicy cieszyli się poranną kawą i śniadaniem.
„Mój dzień rozpoczęłam od solidnej dawki środków przeciwbólowych”, powiedziała Caroline Buchanan, która musiała wcześnie wstać na poranne zawody i wciąż odczuwała skutki kraksy podczas wczorajszej imprezy Speed & Style.
„Nie mogę powiedzieć, że świetnie się czułem z rana”, powiedział Bas van Steenbergen tuż przed startem na pustej trasie Pumptrack. Na imprezę ze względów bezpieczeństwa nie zostali wpuszczeni widzowie, a do momentu rozegrania finałów, również kamerzyści nie byli zbytnio zainteresowani zawodami.
Jednak od samego rana można było wyczuć, że lokalni zawodnicy zrobią wszystko, aby zwycięstwo zostało w Nowej Zelandii. Ostatecznie to Kanadyjczyk Bas van Steenbergen i Australijka Caroline Buchanan byli jednak najszybsi i pokrzyżowali miejscowym plany.
Walkę o zwycięstwo van Steenbergen stoczył z miejscowymi: Mistrzem Nowej Zelandii BMX Michaelem Biasem, świetnym zawodnikiem DH Tuhoto-Arikim Pene’m oraz w wielkim finale, ze zwycięzcą wczorajszych zawodów Speed & Style, Billy’m Meaclem’em.
To był świetny wyścig i wydaje mi się, że tutejszy pumptrack z każdym kolejnym rokiem jest coraz bardziej płaski. Przez to ciężko uzyskać prędkość w niektórych sekcjach. Miałem jej aż za dużo przed ostatnią prostą, która przechodzi w dwa zakręty S i wydaje mi się, że tylko dzięki temu udało mi się wygrać w finale.
– Bas van Steenbergen
Podobne odczucia miała Caroline Buchanan, która ciężko pracowała w tym sezonie na siłowni i „mały przycisk z dopalaczem” pozwolił jej na odniesienie cennego zwycięstwa.
Moje ciało zaskakująco dobrze przyjęło wczorajszy upadek, choć i tak nie obyło się bez pigułek na ból. Jednak w trakcie jazdy moje mięśnie działały prawdziwe cuda i bardzo się cieszę, że dobre przygotowanie do sezonu opłaciło się.
– Caroline Buchanan
Australijka walczyła o powrót do startów po całej serii kontuzji, a dzięki zwycięstwu dostała podwójnego motywacyjnego kopa.
Moja przeciwniczka w walce o finał była bardzo groźna, jest też młoda i głodna zwycięstw. To super sprawa, że udało mi się ją pokonać i byłam bardziej zrelaksowana przed finałową walką z Kialani.
– Caroline Buchanan
Również Kialani Hines stoczyła tego dnia zacięte boje o finał. W drodze do góry pokonała m.in. Shanię Raswon, która wczoraj była druga w zawodach zjazdowych. Ostatecznie po dwóch biegach finałowych to Buchanan okazała się szybsza, ale o zaledwie 0.019s.
Wydaje mi się, że ostatnie zwycięstwo podczas zawodów Crankworx Pump Track odniosłam w 2018 roku? Minęło od tego trochę czasu i cieszę się, że znów stoję na najwyższym stopniu podium tej imprezy.
– Caroline Buchanan
Ostatnią imprezą, która będzie miała miejsce w trakcie festiwalu Crankworx Rotorua, będzie wielki finał Mistrzostw Świata Crankworx FMBA Slopestyle, czyli zawody Maxxis Slopestyle in Memory of McGazza.
Poprzednio na Crankworx Rotorua 2021:
O serii Crankworx World Tour
Crankworx to jedyny w swoim rodzaju festiwal kolarstwa górskiego. Po raz pierwszy zorganizowany został w 2004 roku w kanadyjskim Whistler w Kolumbii Brytyjskiej. Od tamtej pory ewoluował do kilku przystanków na świecie, tworząc serię Crankworx World Tour. W trakcie imprezy w zawodach biorą udział najlepsi zawodnicy na świecie, którzy rywalizują w wielu różnych dyscyplinach. Znajdziemy tu także zawody dla amatorów, dzieciaków oraz wszystkich fanów kolarstwa górskiego, którzy przyjeżdżają, aby wspólnie świętować i bawić się w niesamowitych miejscach.
Oficjalna strona: crankworx.com
Media: facebook, instagram, twitter, youtube, flickr