Emil Johansson - najmłodszy zwycięzca FMB World Tour w historii i początek rowerowej legendy

Emil Johansson bardzo szybko stał się znaczącym graczem na scenie rowerowego freestyle’u. Rozpoczął swoją karierę dopiero w zeszłym roku od startu w zawodach 26TRIX w Leogangu, a zaledwie rok później, wygrał klasyfikację generalną serii FMB World Tour. Tegoroczny sezon był dla niego wielkim sukcesem: zaczął jazdę w ekipie Trek C3 Project, zajmował miejsca na podium festiwali Crankworx, a w 2017 roku zdobył tytuł Crankworx World Tour, oraz spełnił swoje marzenie o dołączeniu do wielkiej rodziny Red Bulla.

Emil Johansson - youngest FMB World Champion and MTB Legend in the making

Pomimo bardzo młodego wieku, Emil jest doskonale ułożony. Jak na swój wiek jest bardzo mądry, dojrzały i wnikliwy. To wszystko przekłada się na jego sposób jazdy, ponieważ jest zawsze skoncentrowany i spokojny podczas przejazdów na zawodach. Młody Szwed ma mnóstwo talentu i już jest wschodzącą gwiazdą tego sportu, a to dopiero początek jego profesjonalnej kariery.

Gdy na początku roku Emil dołączył do ekipy Treka, był wniebowzięty i jak sam mówił, zaledwie rok wcześniej nie miał nawet licencji FMB. W tym roku, gdy diamentowa seria FMB dobiegła końca, można śmiało powiedzieć, że Emil przekroczył oczekiwania wszystkich i bardzo wysoko zawiesił sobie poprzeczkę przed kolejnym sezonie.

Masz 18 lat i oficjalnie jesteś najmłodszym triumfatorem FMB World Tour. Patrząc wstecz, gdy jechałeś na swoje pierwsze zawody 26TRIX, to czy spodziewałbyś się takiego obrotu spraw?

Emil Johansson: Jestem w ogóle najmłodszym zawodnikiem startującym w zawodach diamentowej serii FMB World Tour i nie jest to proste rywalizować z bardziej doświadczonymi zawodnikami. Zdobycie tytułu to coś nad czym pracowałem przez ostatnie dwa lata i właśnie to chciałem osiągnąć. Ciężko pracowałem na to i bardzo się cieszę, że efekty przyszły tak szybko.

Jak zmieniły się Twoje ustawienia roweru w stosunku do poprzedniego sezonu? Co było najważniejsze i dlaczego?

Przede wszystkim zacząłem jeździć na rowerze z pełnym zawieszeniem, dzięki czemu lądowania są bardziej płynne i rower jest bardziej stabilny w powietrzu. Znalazłem jeszcze kilka innych zalet fulla i dlatego jeździłem na nim przez cały sezon.

Właśnie odebrałeś świeżutki kask w malowaniu Red Bulla, to musi być wspaniałe uczucie jeździć w tym samym zespole co zawodnicy, na których się wzorowałeś. Co czułeś, gdy wręczyli Ci kask podczas Red Bull Joyride na festiwalu Crankworx Whistler?

To zawsze było moje marzenie i zawsze chciałem być częścią ekipy Red Bulla. To, że udało mi się to w tym sezonie to była dla mnie ogromna niespodzianka.

Patrząc na ten sezon, co było największym sukcesem dla Ciebie w tym roku?

Bardzo podobało mi się w Montpellier i Whistler, panowała tam świetna atmosfera przez cały pobyt. Jednak nic nie przebije imprezy Red Bull District Ride. Zjawiło się tam tylu widzów, że nigdy nie widziałem takich tłumów i bycie częścią tego wydarzenia to niezapomniane przeżycie.

Jakbyś zdefiniował swój styl jazdy oraz jaki poczyniłeś postęp w stosunku do początku sezonu?

Szczerze mówiąc, to nie wiem. Może jestem bardziej slopestyle’owcem, ponieważ to dyscyplina, w której czuję się najlepiej. W zeszłym roku nie startowałem w zawodach slopestyle poza Red Bull Joyride, ale to co lubię w tej dyscyplinie to wyzwania związane ze zrobieniem dobrych trików w trakcie całego przejazdu, a nie tylko pokazanie dwóch najlepszych na kilku hopkach.

Jakie masz plany na nadchodzącą zimę?

Nie mogę się doczekać małej przerwy, ponieważ w tym roku dużo podróżowałem i skupiałem się na jeździe. Dodatkowo to mój ostatni rok nauki w szkole, więc muszę się też trochę na tym skupić.