Tegoroczna szósta runda Pucharu Świata DH w Les Gets była częścią festiwalu rowerowego w regionie Haute-Savoie i rozegrana została jako pierwszy wyścig całotygodniowego eventu. Podobnie jak podczas poprzedniej rundy w Loudenvielle, zawodnicy mieli do czynienia z bardzo szybką i techniczną trasą, ale tym razem utrudnieniem nie było błoto, a wyschnięty na pieprz piach. Tony kurzu, brak przyczepności oraz duże prędkości, czego można było spodziewać się więcej?

Puchar Świata DH, Les Gets / zdjęcie: Sebastian Schieck, Monster Energy

Juniorzy i juniorki

Najszybszą juniorką w Les Gets okazała się Valentina Roa Sanchez (Transition Factory Racing), która zwyciężyła po raz pierwszy w sezonie, ale dzięki temu objęła prowadzenie w klasyfikacji generalnej. Drugie miejsce zajęła Sacha Mills, a trzecia była Lais Bonnaure.

Wśród juniorów trzecie zwycięstwo z rzędu zaliczył Ryan Pinkerton (GT-Continental Factory Racing), który pewnie zmierza również po końcowe zwycięstwo w klasyfikacji generalnej. Drugi był Jon Mozell (Frobidden Synthesis Team), a trzeci Evan Medcalf (Evolve Racing). Jedyny Polak w zawodach, Jan Pająk (BSR DH Team), odpadł w kwalifikacjach, gdzie zajął 63 miejsce.

Wyniki juniorów i juniorek (top3):

  1. Ryan Pinkerton (GT-Continental Factory Racing) 3:25.358 // Valentina Roa Sanchez (Transition Factory Racing) 4:07.007
  2. Jon Mozell (Frobidden Synthesis Team) +3.727 // Sacha Mills +3.398
  3. Evan Medcalf (Evolve Racing) +3.778 // Lais Bonnaure +3.543
YouTube player

Klasyfikacja generalna (top3):

  1. Ryan Pinkerton (GT-Continental Factory Racing) 283pkt // Valentina Roa Sanchez (Transition Factory Racing) 285pkt
  2. Bodhi Kuhn (Trek Factory Racing Gravity) 195pkt // Lisa Bouladou 275pkt
  3. Leo Abella (Commencal Les Orres) 189pkt // Erice van Leuven (Commencal Les Orres) 220pkt

Elita kobiet

Wydawało się, że rywalizacja wśród pań ponownie zostanie zdominowana przez panującą Mistrzynię Świata, Valentinę Höll (RockShox Trek Race Team), która pewnie zwyciężyła zarówno w kwalifikacjach jak i w półfinale. Jednak przejazdy finałowe miały zupełnie inny przebieg… ale od początku.

Valentina Höll / zdjęcie: Bartek Woliński, Red Bull Content Pool

Jako pierwsza na trasę ruszyła Mille Johnset (Canyon CLLCTV Factory Team), a jej czasu nie udało się przebić aż do pojawienia się na trasie Niny Hoffmann (Santa Cruz Syndicate). Niemka nie zaliczyła udanych kwalifikacji, gdzie walczyła z chorobą i trasą, ale przejazd finałowy miała szybszy od Mille Johnset aż o 4.364s!

Mille Johnset / zdjęcie: Bartek Woliński, Red Bull Content Pool

Jej radość nie trwała jednak długo. O ile Eleonora Farina (MS Mondraker Team) wypadła z trasy, to Monika Hrastnik (Dorval AM Commencal) zepchnęła ją z fotela liderki i była szybsza o pół sekundy.

Monika Hrastnik / zdjęcie: Bartek Woliński, Red Bull Content Pool

W tym momencie na trasę ruszyła Marine Cabirou (Scott Downhill Factory). Niesiona przez lokalnych fanów Francuzka pokazała, że jej forma jest wyższa z wyścigu na wyścig i na sam koniec okazało się, że wpadła na metę z prawie 4-sekundową przewagą nad Hrastnik!

Marine Cabirou / zdjęcie: Sebastian Schieck, Monster Energy

Valentina Höll (RockShox Trek Race Team) stała przed trudnym zadaniem, ale po raz kolejny pokazała, że jak przegrywa, to głównie ze sobą. Kraksa na jednym z pierwszych zakrętów sprawiła, że na metę dojechała jako ostatnia, a Cabirou mogła cieszyć się z pierwszego zwycięstwa w sezonie.

Wyniki elity kobiet (top5):

  1. Marine Cabirou (Scott Downhill Factory) 3:47.390
  2. Monika Hrastnik (Dorval AM Commencal) +3.979
  3. Nina Hoffmann (Santa Cruz Syndicate) +4.417
  4. Mille Johnset (Canyon CLLCTV Factory Team) +8.781
  5. Gloria Scarsi +9.804
Podium elity kobiet / zdjęcie: Sebastian Schieck, Monster Energy

Klasyfikacja generalna (top5):

  1. Valentina Höll (RockShox Trek Race Team) 1842pkt
  2. Nina Hoffmann (Santa Cruz Syndicate) 1418pkt
  3. Marine Cabirou (Scott Downhill Factory) 1328pkt
  4. Monika Hrastnik (Dorval AM Commencal) 1021pkt
  5. Camille Balanche (Dorval AM Commencal) 1020pkt
YouTube player

Elita mężczyzn

W rywalizacji elity mężczyzn działo się bardzo dużo, a o zaciętości rywalizacji niech świadczy fakt, że pierwszą piątkę dzieliło niewiele ponad 0.6s! Na dziesięciu zawodników przed końcem zawodów, ku uciesze lokalnych kibiców, na prowadzeniu był Loic Bruni (Specialized Gravity) i wydawało się, że Francuz zwycięży drugi raz z rzędu. Jednak pozostali zawodnicy mieli inne plany.

Loic Bruni / zdjęcie: Bartek Woliński, Red Bull Content Pool

O ile wolniejsi od Bruniego tego dnia byli Finn Iles (Specialized Gravity), Greg Minnaar (Santa Cruz Syndicate) czy Bernard Kerr (Pivot Factory Racing), to prowadzenie objął Andreas Kolb (Continental Atherton).

Jackson Goldstone / zdjęcie: Bartek Woliński, Red Bull Content Pool

Jego czasu nie udało się z kolei przebić Jacksonowi Goldstone’owi (Santa Cruz Syndicate) czy Troyowi Brosnanowi (Canyon CLLCTV Factory Team), a rewelacja poprzedniej rundy w Loudenvielle, Dakotah Norton (Intense Factory Racing) wypadł z trasy. O zwycięstwo do samego końca walczył Loris Vergier (Trek Factory Racing Gravity), jednak jego czas był wolniejszy o 0.2s od Andreasa Kolba.

Loris Vergier / zdjęcie: Sebastian Schieck, Monster Energy

Na starcie był już tylko Benoit Coulanges (Dorval AM Commencal), który wygrał nie tylko kwalifikacje, ale również półfinał. Benoit pokazał, że to jest jego czas i o ile pierwsze sektory nie były najszybsze, to z każdym kolejnym rozkręcał się na dobre. Ostatecznie wpadł na metę z najlepszym czasem dnia, a publiczność wręcz oszalała z radości i mogła świętować podwójne zwycięstwo swoich rodaków.

Benoit Coulanges / zdjęcie: Bartek Woliński, Red Bull Content Pool

Wyniki elity mężczyzn (top5):

  1. Benoit Coulanges (Dorval AM Commencal) 3:19.573
  2. Andreas Kolb (Continental Atherton) +0.160
  3. Loris Vergier (Trek Factory Racing Gravity) +0.363
  4. Jackson Goldstone (Santa Cruz Syndicate) +0.410
  5. Loic Bruni (Specialized Gravity) +0.655
Benoit Coulanges / zdjęcie: Bartek Woliński, Red Bull Content Pool

Klasyfikacja generalna (top5):

  1. Loic Bruni (Specialized Gravity) 1330pkt
  2. Jackson Goldstone (Santa Cruz Syndicate) 1273pkt
  3. Loris Vergier (Trek Factory Racing Gravity) 1208pkt
  4. Finn Iles (Specialized Gravity) 1181pkt
  5. Benoit Coulanges (Dorval AM Commencal) 1112pkt
YouTube player

To nie koniec emocji na ten rok, ponieważ do rozegrania zostały jeszcze dwie rundy, które odbędą się już w październiku. Cała seria przenosi się do Ameryki Północnej i wpierw w dniach 28 września – 1 października zawodnicy ścigać się będą w amerykańskim Snowshoe, a następnie w dniach 6-8 października sezon zakończy się w kanadyjskim Mont-Sainte-Anne.

Co działo się w Pucharze Świata DH do tej pory?

O Pucharze Świata MTB

Puchar Świata MTB (UCI Mountain Bike World Series) to jedna marka stworzona zintegrowania takich dyscyplin jak cross-country w formacie olimpijskim (XCO), short-tracku (XCC) i maratonie (XCM), a także downhill (DHI), enduro (EDR) oraz E-enduro (E-EDR), w jeden silny podmiot działający na rzecz promocji i popularyzacji ścigania się w najważniejszych seriach kolarstwa górskiego na świecie. Seria wspierana jest przez marki Shimano, Vittoria i Oakley, a głównym partnerem medialnym jest Warner Bros. Discovery.

Oficjalna strona: ucimtbworldseries.com
Media: facebook, instagram, twitter, youtube