Pierwsza runda tegorocznego Pucharu Świata Enduro miała miejsce w miniony weekend we włoskim Finale Ligure. Region ten jest doskonałym przykładem co znaczy rowerowe enduro, a tutejsze zawody jak zwykle przyniosły mnóstwo emocji. Zawodnicy do pokonania mieli pięć odcinków, 57 kilometrów i 2570m zjazdów, a to wszystko z widokami na liguryjskie morze w północnych Włoszech.

Puchar Świata Enduro 2024 #1

Odcinek 1 – Baza NATO

Pierwszy etap to słynny odcinek Base NATO Trail o długości 2.6km i składający się z mnóstwa szybkich linii i małych skoków, perfekcyjny na początek rywalizacji. A to wszystko w okolicach nieczynnej już bazy NATO.

W rywalizacji pań najszybsza na tym etapie była Isabeau Courdurier (Lapierre Zipp Collective), która tuż przed startem ogłosiła, że będzie to jej ostatni start we Włoszech w najbliższych latach. Francuzka planuje po tym sezonie zrobić sobie przerwę na założenie rodziny. Drugie miejsce zajęła Ella Conolly, a trzecia była Morgane Charre (Pivot Factory Racing).

Wśród panów pierwsza piątka była bardzo blisko siebie, ale najszybszy był Richie Rude (Yeti/Fox Factory Race Team). Tuż za nim uplasował się Martin Maes (Orbea Fox Enduro Team), a trzeci był lokalny zawodnik Mirco Vendemmia. O mrugnięcie okiem podium na pierwszym odcinku przegrał Sławomir Łukasik (Yeti/Fox Factory Race Team), który był wolniejszy od Vendemmii o zaledwie 0.05s.

Harriet Harnden

Odcinek 2 – Ingegnere

Drugi etap to słynny Ingegnere Trail, czyli trasa, która podczas jednych z pierwszych zawodów w 2015 roku, określona została jako „jedna z najbardziej kompletnych ścieżek enduro jakie kiedykolwiek zostały zbudowane”.

Wśród pań triumf na drugim etapie odniosła Hattie Harnden (Trek Factory Racing Gravity), druga była Morgane Charre, a trzecia Ella Conolly. Prowadzenie w wyścigu utrzymała natomiast Isabeau Courdurier, która drugi etap ukończyła jako czwarta.

Richie Rude ponownie okazał się najszybszy, a trzykilometrowy odcinek pokonał aż 8 sekund szybciej niż drugi Martin Maes. Trzeci na drugim odcinku był Sławomir Łukasik, dzięki czemu przesunął się na trzecią pozycję w całym wyścigu.

Martin Maes

Odcinek 3 – Supergroppo

Trzeci etap przygotowany przez organizatorów to aż 7-kilometrowa trasa Supergroppo, która zawsze robiła największe przetasowania w stawce. I nie inaczej było tym razem. Odcinek zdominowała Harriet Harnden, która zwyciężyła z ponad 20-sekundową przewagą nad Rae Morrison (Liv Factory Racing). Ponownie trzecia była Ella Conolly. Z kolei Isabeau Courdurier była dopiero piąta.

Wśród panów etapowe zwycięstwo zaliczył Sławomir Łukasik, który dzięki świetnemu przejazdowi chwilowo objął także prowadzenie w całym wyścigu. Stało się to dzięki słabszemu przejazdowi Richiego Rude’a, który na Supergroppo był dopiero piąty. Drugie miejsce na trzecim etapie zajął Charlie Murray (Specialized Enduro Team), a trzeci był Jesse Melamed (Canyon Collective Factory Enduro Team).

Sławomir Łukasik / zdjęcie: Dave Trumpore

Odcinek 4 – Rocche Gianche

Zaledwie dwukilometrowa trasa na Rocche Gianche ze słynną kamienistą ścianką niestety w tym roku nie miała szczęścia. Na początku rywalizacji doszło do wypadku na tym odcinku i finalnie organizatorzy zadecydowali o odwołaniu odcinka.

Odcinek 5 – DH Men

Legendarna trasa DH Men (znana także jako DH Uomini) to zaledwie 1.5km z przewyższeniem 260m. Także jeśli ktoś liczył na odrobienie strat z poprzednich odcinków, to niestety ten odcinek był najgorszy pod tym względem, tu można było w zasadzie tylko stracić. Niestety boleśnie przekonał się o tym Sławomir Łukasik, który złapał kapcia na trasie i finalnie dotarł na metę jako 42 zawodnik, a w klasyfikacji generalnej skutkowało to spadkiem na piątą pozycję.

W rywalizacji pań ponownie etapowe zwycięstwo odniosła Isabeau Courdurier, ale wobec świetnego przejazdu Harriet Harnden podczas trzeciego etapu (piąte miejsce na 5 odcinku), musiała zadowolić się tylko drugim miejscem na koniec wyścigu. Triumf odniosła Harnden, a podium uzupełniła „wiecznie trzecia” Ella Conolly.

Isabeau Courdurier

Szczerze mówiąc, to nie spodziewałam się tak dobrego rezultatu. Czuję się wspaniale, zwłaszcza, że warunki na trasach były bardzo trudne.

Harriet Harnden (Trek Factory Racing Gravity)

Jedynym zawodnikiem, który na finałowym odcinku zszedł poniżej czasu 4:30min był Richie Rude i tym samym zapewnił sobie zwycięstwo w całym wyścigu. Charlie Murray ukończył odcinek jako trzeci, ale pozwoliło mu to na obronienie drugiej lokaty w całych zawodach. Podium uzupełnił Martin Maes, który na finałowym odcinku był drugi.

Richie Rude

Zwycięstwo na pierwszym odcinku napędziło mnie i dało mi mnóstwo pewności siebie, więc wiedziałem, że to będzie dobry wyścig.

Richie Rude (Yeti/Fox Factory Race Team)

Wyniki końcowe (top5):

  1. Harriet Harnden (Trek Factory Racing Gravity) 36:06.599 // Richie Rude (Yeti/Fox Factory Race Team) 31:53.201
  2. Isabeau Courdurier (Lapierre Zipp Collective) +8.630 // Charles Murray (Specialized Enduro Team) +15.273
  3. Ella Conolly +16.574 // Martin Maes (Orbea Fox Enduro Team) +24.590
  4. Morgane Charre (Pivot Factory Racing) +16.604 // Mirco Vendemmia +26.548
  5. Rae Morrison +41.102 // Sławomir Łukasik (Yeti/Fox Factory Race Team) +28.742

Pełne wyniki: elita kobiet / elita mężczyzn

W rywalizacji U21 pań wyścig zdominowała Lily Planquart (Lapierre Zipp Collective), która wygrała wszystkie odcinki i zawody ukończyła z 40-sekundową przewagą nad Elly Hoskin. Podium uzupełniła Simona Kuchynkova. Wśród panów U21 triumfował Bailey Christie (Theory Racing), który pokonał JT Fischera (Yeti/Fox Factory Race Team) oraz Mariusa Tenet Berrata (C-Lab Fulgur Bike Product).

Wyniki Polaków

Oprócz Sławomira Łukasika, który zajął piąte miejsce w elicie mężczyzn, na starcie we Włoszech stanęła spora grupa naszych rodaków. W elicie mężczyzn na 81 miejscu zmagania ukończył Krzysztof Kaczmarczyk, a Łukasz Szymczuk zakończył zawody po pierwszym odcinku notując DNF w całym wyścigu. W elicie pań na 22 miejscu sklasyfikowana została Katarzyna Burek.

W rywalizacji open racing wśród panów to 11 miejsce Michała Topora, 13 lokata Dawida Sowy oraz 20 miejsce Olafa Odziomka, z kolei Piotr Brynkus przejechał tylko dwa etapy i zakończył zawody z DNF.

Arkadiusz Perin

Świetny rezultat w mastersach osiągnął Arkadiusz Perin, który zajął drugie miejsce ze stratą zaledwie 3.8s do Duńczyka Madsa Weidemanna.

Mega się cieszę, że kolejny raz udało się stanąć na podium Pucharu Świata Enduro w kategorii Masters 35+ Open. Tym razem drugie miejsce i pierwsze z Polaków w kategorii Open. Najpiękniejsze zawody, w których brałem udział! Dziękuję wszystkim za doping i pomoc!

Arkadiusz Perin

Druga runda Pucharu Świata Enduro odbędzie się już w najbliższy piątek w Bielsku-Białej.

YouTube player

O Pucharze Świata MTB

Puchar Świata MTB (UCI Mountain Bike World Series) to jedna marka stworzona zintegrowania takich dyscyplin jak cross-country w formacie olimpijskim (XCO), short-tracku (XCC) i maratonie (XCM), a także downhill (DHI), enduro (EDR) oraz E-enduro (E-EDR), w jeden silny podmiot działający na rzecz promocji i popularyzacji ścigania się w najważniejszych seriach kolarstwa górskiego na świecie. Seria wspierana jest przez marki Shimano, Vittoria i Oakley, a głównym partnerem medialnym jest Warner Bros. Discovery.

Oficjalna strona: ucimtbworldseries.com
Media: facebook, instagram, twitter, youtube