Czwarta runda tegorocznego Pucharu Świata DH odbyła się w szwajcarskim Lenzerheide i była częścią imprezy Bike Kingdom Games. Pogoda dopisała i nie pozostało nic innego jak ekscytować się emocjami związanymi z najważniejszą zjazdową serią na świecie.
Juniorzy i juniorki
W rywalizacji juniorów na najwyższym stopniu podium po raz drugi w sezonie stanął Jackson Goldstone (Santa Cruz Syndicate), który o 1.5s był szybszy od Lachlana Stevensa-McNaba (Union). Na najniższym stopniu podium zawody ukończył Jordan Williams (Madison Saracen Factory Team). W zawodach wziął udział również Kacper Gawlak-Socka, jednak po kraksie w trakcie treningów musiał odpuścić udział w kwalifikacjach.
Wśród juniorek trzecie zwycięstwo w sezonie odniosła Gracey Hemstreet (Norco Factory Racing). Druga była zwyciężczyni trzeciej rundy w Leogangu, Pheobe Gale (Canyon Collective FMD), a trzecie miejsce zajęła Jenna Hastings (Pivot Factory Racing).
Top 5 juniorów i juniorek:
- Jackson Goldstone 2:50.072 // Gracey Hemstreet 3:28.111
- Lachlan Stevens-McNab +1.513 // Phoebe Gale +1.848
- Jordan Williams +1.609 // Jenna Hastings +5.682
- Davide Cappello +5.699 // Izabela Yankova +6.775
- Bodhi Kuhn +6.002 // Aimi Kenyon +12.623
Klasyfikacja generalna (Top5):
- Jackson Goldstone 220pkt // Gracey Hemstreet 225pkt
- Jordan Williams 210pkt // Pheobe Gale 210pkt
- Lachlan Stevens-McNab 165pkt // Jenna Hastings 165pkt
- Remy Meier-Smith 158pkt // Izabela Yankova 115pkt
- Henri Kiefer 131pkt // Aimi Kenyon 115pkt
Elita kobiet
Największym wydarzeniem w wyścigu pań był powrót Rachel Atherton (Continental Atherton), która stanęła na starcie po raz pierwszy od trzech lat. Powrót po poważnej kontuzji oraz ciąży był dość spontaniczną decyzją Rachel i pokazał, że wciąż może się ona liczyć w walce o czołowe lokaty. Zachowawczy i bezpieczny przejazd dał jej szóste miejsce, co jest dobrą prognozą przed kolejnymi startami.
Z prowadzenia Rachel Atherton zepchnęła Vali Höll (RockShox Trek Race Team), która w drugim sektorze znów popełniła poważny błąd, ale świetna jazda w końcówce przyniosła jej piątą lokatę. Następnie na starcie pojawiły się Włoszki: Veronika Widmann (Madison Saracen Factory Team) oraz Eleonora Farina (MS Mondraker Team). O ile Widmann ukończyła zawody tuż za Atherton, to Farina objęła prowadzenie.
Kolejną zawodniczką na trasie była świeżo upieczona Mistrzyni Europy DH, Monika Hrastnik (Dorval AM Commencal). Niestety Słowenka nie dała rady pokonać świetnie dysponowanej tego dnia Fariny i musiała zadowolić się miejscem tuż za czołową trójką. W tym momencie walka toczyła się już tylko między Myriam Nicole (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction) oraz Camille Balanche (Dorval AM Commencal). Nicole zaliczyła świetny przejazd i objęła prowadzenie, więc wszystkie oczy skierowane były na zwyciężczynię kwalifikacji oraz aktualną liderkę klasyfikacji generalnej.
Ostatecznie Balanche swoje szanse na zwycięstwo pogrzebała już w pierwszym sektorze, gdzie miała ponad 1.5s straty do Nicole i musiała zadowolić się tylko drugim miejscem. Tym samym wygrała Myriam Nicole, przed Camille Balanche i Eleonorą Fariną.
Top 5 elity kobiet:
- Myriam Nicole: 3:11.751
- Camille Balanche +4.419
- Eleonora Farina +8.433
- Monika Hrastnik +10.228
- Vali Höll +11.212
Klasyfikacja generalna (Top5):
- Camille Balanche 895pkt
- Myriam Nicole 795pkt
- Vali Höll 586pkt
- Eleonora Farina 560pkt
- Monika Hrastnika 384pkt
Elita mężczyzn
Przed startem czołowej dwudziestki z kwalifikacji na prowadzeniu utrzymywał się Aaron Gwin (Intense Factory Racing), a tuż przed nim na długi czas fotel lidera okupował Tuhoto-Ariki Pene (MS Mondraker Team). Co ciekawe jego czas wciąż był gorszy od zwycięzcy juniorów, Jacksona Goldstone’a. Jackson ze swoim rezultatem 2:50.057 zająłby 7 miejsce w elicie! W zawodach wziął udział także nasz reprezentant, Wojciech Ranosz, ale po zajęciu 127 lokaty w eliminacjach nie dostał się do sobotnich finałów.
Danny Hart (Cube Factory Racing) był bardzo blisko objęcia prowadzenia, ale ostatecznie skończył ze stratą 0.3s do Gwina i musiał zadowolić się 12 lokatą. Następnie na trasie pojawił się Angel Suarez Alonso (Commencal / 100%), ale spotkanie z drzewem zaprzepaściło dobry przejazd. Tuż po nim byliśmy świadkami rewelacyjnego przejazdu Finna Ilesa (Specialized Gravity), który wpadł na metę z 2.5s przewagi nad czasem Gwina i tym samym objął prowadzenie.
Kolejnym zawodnikiem na trasie był Greg Minnaar (Santa Cruz Syndicate), który triumfował w Lenzerheide dwukrotnie (ostatni raz w 2017 roku). Miał dobry i płynny przejazd, ale to nie wystarczyło, aby pokonać Ilesa i na mecie zameldował się ze stratą 0.3s do prowadzącego Kanadyjczyka. Bernard Kerr (Pivot Factory Racing), Charlie Hatton (Continental Atherton) czy Thibaut Daprela (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction) to tylko część zawodników, którzy nie dali rady choćby zbliżyć się do czasu Ilesa, a na starcie było już mniej niż 10 zawodników.
Najbliżej był Andreas Kolb (Continental Atherton), który w tym sezonie jest w rewelacyjnej formie. Miał świetny przejazd, ale ostatecznie znalazł się tuż za podium, ze stratą zaledwie 0.07s do trzeciego na mecie Grega Minnaara. Luca Shaw (Canyon Collective Factory Team) zaliczył glebę i odpadł z walki, a Benoit Coulanges (Dorval AM Commencal) musiał zadowolić się piątym miejscem, a na starcie zostało już tylko dwóch zawodników.
Loris Vergier (Trek Factory Racing DH) zaliczył dobry i solidny przejazd, ale wystarczyło to na zaledwie szóste miejsce. W tym momencie wszystkie oczy skierowane były na aktualnego lidera klasyfikacji generalnej, Amaury’ego Pierrona (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction). Francuz jest w tym roku w gazie i do tej pory wygrał 2 z 3 rund. Od samego początku jechał bardzo dobrze i z każdym kolejnym sektorem powiększał przewagę, a na metę wpadł ostatecznie z 1.4s przewagi nad Iles’em i tym samym trzecie zwycięstwo w sezonie stało się faktem. Tym samym triumfował Pierron, przed Finnem Iles’em i Gregiem Minnaarem.
Top 5 elity mężczyzn:
- Amaury Pierron: 2:47.153
- Finn Iles +1.402
- Greg Minnaar +1.705
- Andreas Kolb +1.712
- Benoit Coulanges +2.754
Klasyfikacja generalna (Top5):
- Amaury Pierron 830pkt
- Matt Walker 556pkt
- Benoit Coulanges 515pkt
- Finn Iles 501pkt
- Danny Hart 466pkt
Co działo się w poprzednich rundach?
- Puchar Świata DH 2022 #1: Pierron i Balanche triumfują w Lourdes
- Puchar Świata DH 2022 #2: Pierron i Hoffmann triumfują w Fort William
- Puchar Świata DH 2022 #3: Walker i Balanche triumfują w Leogangu
O Pucharze Świata DH
Puchar Świata DH to najważniejsza seria wyścigowa rowerowego świata. Po raz pierwszy zawody MTB zorganizowane zostały w Kalifornii na początku lat ’80-tych, a pierwsze Mistrzostwa Świata rozegrane zostały w 1990 roku. Rok później powstał pierwszy Puchar Świata MTB. Od sezonu 2023 zawody DH stały się częścią Pucharu Świata MTB, w skład którego wchodzą również wyścigi cross country oraz enduro. Zawody zjazdowe (Downhill, DHI) to wyścig z czasem na szybkich i technicznych trasach prowadzących po korzeniach, kamieniach, hopkach czy innych naturalnych i sztucznych przeszkodach.
Oficjalna strona: ucimtbworldseries.com
Media: facebook, twitter, instagram, youtube
Ciekawe statystyki: worldcup.eliotjackson.com