Tegoroczne zawody zjazdowe w Leogangu po raz kolejny przyniosły mnóstwo emocji. Tym samym trzecia runda Pucharu Świata DH 2022 jest już za nami i pozostaje nam rozpocząć odliczanie do kolejnej rundy, która odbędzie się w szwajcarskim Lenzerheide już na początku lipca.
Puchar Świata DH 2022 #3
Leogang w ostatnich latach przyzwyczaił nas, że pogoda w trakcie zawodów jest po prostu tragiczna. Nie inaczej było w tym roku, choć przynajmniej przed finałowymi przejazdami przestało padać. Jednak warunki panujące na trasie sprawiły, że z ziemią przywitało się wielu zawodników i zawodniczek, a w niektórych sekcjach utrzymanie się na rowerze graniczyło z cudem.
Wyniki Polaków
Największym plusem jest sam fakt, że możemy napisać o tym, że na starcie stanęli również Polacy. Od kilku sezonów nie jest to takie oczywiste, że do międzynarodowej rywalizacji na najwyższym poziomie zgłoszą się nasi zawodnicy. Niestety dla tych, którzy pojechali do Leogangu, nie był to udany weekend i żaden z naszych reprezentantów nie zakwalifikował się do sobotnich finałów. W elicie mężczyzn na 123 miejscu kwalifikacje ukończył Damian Konstanty, a 130-ty był Wojciech Ranosz. Z kolei w juniorach na 49 lokacie znalazł się Kacper Gawlak-Socka.
Juniorzy i juniorki
Faworyci do zwycięstwa w Leogangu, a zarazem najszybsi zawodnicy w kwalifikacjach, Jackson Goldstone (Santa Cruz Syndicate) i Jenna Hastings (Pivot Factory Racing), tym razem musieli obejść się smakiem. W finałowych przejazdach od Jacksona szybszy był jego najgroźniejszy rywal, Jordan Williams (Madison Saracen Factory Team), a podium uzupełnił Lachlan Stevens-McNab (Union). Z kolei Jenna Hastings przegrała zawody z Phoebe Gale (Canyon Collective FMD), a podium uzupełniła Gracey Hemstreet (Norco Factory Racing).
Top 5 Juniorów i Juniorek
- Jordan Williams 3:39.314 / Phoebe Gale 4:28.749
- Jackson Goldstone +4.004 / Jenna Hastings +14.104
- Lachlan Stevens-McNab +4.655 / Gracey Hemstreet +15.200
- Davide Cappello +4.858 / Della Da Mocogno +19.624
- Remy Meier-Smith +14.093 / Vanesa Petrovska +24.017
Elita kobiet
Rywalizacja wśród pań rozpoczęła się od wczesnego prowadzenia Brytyjki Louise-Anne Ferguson. Jej świetna dyspozycja tego dnia sprawiła, że nie dość, że utrzymała się na fotelu liderki przez większość wyścigu, to na sam koniec uplasowała się tuż za podium na czwartym miejscu. Tym samym jest to jej największy sukces w karierze.
Podbudowana zwycięstwem w Fort William Nina Hoffmann (Santa Cruz Syndicate) nie podtrzymała dobrej passy i po świetnej pierwszej połowie trasy pogrzebała swoje szanse na dobry rezultat w drugiej części, gdzie zaliczyła kilka upadków. Prowadzenie Ferguson odebrała dopiero Eleonora Farina (MS Mondraker Team), która miała pewny przejazd i ostatecznie wskoczyła na trzecie miejsce.
Kolejna zawodniczka na trasie, czyli Myriam Nicole (Commencal/Muc-Off by Riding Addiction) popełniła błąd już na samym początku, ale z każdym kolejnym metrem trasy odrabiała stratę. Ostatecznie wpadła na metę z 4 sekundami przewagi nad Fariną, ale wystarczyło to tylko na drugie miejsce. Następnie na starcie stanęła jej rodaczka Marine Cabirou (Scott Downhill Factory), która niestety zaliczyła okropny upadek na ostatnich korzeniach przed hopami w środkowej części trasy. Francuzka musiała zejść z trasy, a jak się później okazało, zakończyła zawody ze złamanymi trzema kręgami.
Następnie przyszła pora na faworytkę lokalnej społeczności, czyli Valentinę Höll (RockShox Trek Race Team). Młoda Austriaczka pewnie jechała po zwycięstwo i po pierwszym sektorze miała aż 7 sekund przewagi. Niestety chwilę po tym zaliczyła upadek, a w leśnej sekcji pod koniec trasy upadła po raz kolejny. Tym samym ukończyła zmagania na piątej pozycji.
W tym momencie na starcie została już tylko zwyciężczyni kwalifikacji Camille Balanche (Dorval AM Commencal). Od samego początku Szwajcarka jechała pewnie, zaliczyła wszystkie hopy, a w leśnej sekcji nie popełniła żadnego błędu. Świetny przejazd dał jej nie tylko zwycięstwo z 11-sekundową przewagą, ale sprawił, że Camille zaliczyła hat-trick’a w Leogangu. Jej łupem padły trzy ostatnie imprezy odbywające się w tym miejscu: Mistrzostwa Świata DH 2020, pierwsza runda Pucharu Świata DH 2021, a teraz trzecia runda Pucharu Świata DH 2022.
To był dobry przejazd. Starałam się nie zbytnio nie ryzykować, ponieważ trasa zrobiła się bardzo szybka i nie spodziewałam się tego. Nie popełniłam błędu na górze i byłam pewna siebie przed najtrudniejszą sekcją. Trzy zwycięstwa z rzędu to coś pięknego, a teraz dorzuciłam jeszcze pierwsze miejsce w kwalifikacjach, to niesamowite uczucie!
Camille Balanche (Dorval AM Commencal)
Top5 Elity Kobiet:
- Camille Balanche 4:08.218
- Myriam Nicole +11.368
- Eleonora Farina +16.063
- Louisa-Anna Ferguson +21.658
- Monika Hrastnik +22.040
Elita mężczyzn
Wśród elity mężczyzn warto na początek odnotować brak udziału Loica Bruniego (Specialized Gravity), który leczy złamany obojczyk, oraz Reece’a Wilsona (Trek Factory Downhill Team), który niedawno poinformował fanów, że nie czuje się dobrze w ostatnim czasie i musi zrobić sobie przerwę. Po kontuzjach do rywalizacji wrócili z kolei Troy Brosnan (Canyon Collective Factory Team; kontuzja kostki) oraz Finn Iles (Specialized Gravity; wstrząśnienie mózgu).
Amaury Pierron (Commencal/Muc-Off by Riding Addiction) miał niesamowity przejazd i wydawało się, że jedzie po trzecie zwycięstwo w tym sezonie, co byłoby historycznym wyczynem. Objął prowadzenie z sekundą przewagi, ale jak się później okazało, wystarczyło to tylko na czwarte miejsce. Z prowadzenia zepchnął go Angel Suarez Alonso (Commencal / 100%), którego świetna i pewna jazda sprawiła, że był o włos od odniesienia swojego pierwszego zwycięstwa w karierze. Ostatecznie ukończył zawody na najniższym stopniu podium co i tak jest jego najlepszym rezultatem w historii startów w Pucharze Świata DH.
Kolejni zawodnicy na trasie nie byli w stanie pokonać czasu Angela i musieli obejść się smakiem. Wydawało się, że szansę będzie miał Thibaut Daprela (Commencal/Muc-Off by Riding Addiction), ale kraksa w lesie pozbawiła go jakichkolwiek szans.
Wtedy na starcie stanął Danny Hart (Cube Factory Racing), który znany jest z tego, że potrafi doskonale odnaleźć się w ciężkich warunkach. Podobnie było i tym razem, a jego świetna jazda głónie w środkowej części trasy sprawiła, że udało mu się pobić czas Suareza. Jednak ostatecznie i tak musiał uznać wyższość innego zawodnika, który jechał tuż po nim.
Matt Walker (Madison Saracen Factory Team) odniósł swój życiowy sukces. Po raz pierwszy w karierze udało mu się wygrać rundę Pucharu Świata DH i dokonał tego po świetnej i agresywnej jeździe w najtrudniejszej, leśnej sekcji. Wpadł na metę z przewagą 0.325s nad Hartem i jak się później okazało, był to najlepszy czas dnia.
O zwycięstwo walczył jeszcze najszybszy zawodnik kwalifikacji, czyli Benoit Coulanges (Dorval AM Commencal). Od samego początku jechał jak natchniony i notował kolejne zielone sektory. Wydawało się, że odniesie pewne zwycięstwo, ale leśna sekcja po raz kolejny pokazała, że w błocie jest totalnie nieprzewidywalna. Zaliczył kraksę i niestety pogrzebał swoje szanse na dobry wynik.
Szczerze mówiąc, to nie wiem co powiedzieć. Staram się cieszyć tą chwilą i niech trwa wiecznie. Nie spodziewałem się tego, zwłaszcza, że nie szło mi tu zbyt dobrze. Jednak rano podczas treningów czułem się pewnie i zaryzykowałem z doborem opon. Opłacało się!
Matt Walker (Madison Saracen Factory Team)
Top 5 Elity Mężczyzn:
- Matt Walker 3:28:816
- Danny Hart +0.325
- Angel Suarez +1.554
- Amaury Pierron +1.714
- Andreas Kolb +2.433
Klasyfikacja generalna (Top 5) po trzech rundach:
- Camille Balanche 685pkt / Amaury Pierron 580pkt
- Myriam Nicole 555pkt / Matt Walker 443pkt
- Valentina Höll 460pkt / Danny Hart 401pkt
- Eleonora Farina 395pkt / Benoit Coulanges 380pkt
- Nina Hoffmann 368pkt / Laurie Greenland 354pkt
Poprzednio w Pucharze Świata DH:
- Puchar Świata DH 2022 #1: Pierron i Balanche triumfują w Lourdes
- Puchar Świata DH 2022 #2: Pierron i Hoffmann triumfują w Fort William
O Pucharze Świata DH
Puchar Świata DH to najważniejsza seria wyścigowa rowerowego świata. Po raz pierwszy zawody MTB zorganizowane zostały w Kalifornii na początku lat ’80-tych, a pierwsze Mistrzostwa Świata rozegrane zostały w 1990 roku. Rok później powstał pierwszy Puchar Świata MTB. Od sezonu 2023 zawody DH stały się częścią Pucharu Świata MTB, w skład którego wchodzą również wyścigi cross country oraz enduro. Zawody zjazdowe (Downhill, DHI) to wyścig z czasem na szybkich i technicznych trasach prowadzących po korzeniach, kamieniach, hopkach czy innych naturalnych i sztucznych przeszkodach.
Oficjalna strona: ucimtbworldseries.com
Media: facebook, twitter, instagram, youtube
Ciekawe statystyki: worldcup.eliotjackson.com