Ostatnia runda tegorocznego Pucharu Świata DH podobnie jak rok temu, przyniosła mnóstwo emocji oraz zaskakujących rezultatów. Val di Sole po raz kolejny pokazało, że jest to jedna z najtrudniejszych tras w całym cyklu i pokrzyżowała plany wielu faworytom.

Juniorzy i juniorki

W rywalizacji juniorów rywali zdemolował Jordan Williams (Madison Saracen Factory Team), który na mecie miał prawie 10 sekund przewagi nad drugim Ryanem Pinkertonem (GT Factory Racing). Na trzecim miejscu uplasował się Remy Meier-Smith (Propain Factory Racing), który o włos wyprzedził triumfatora klasyfikacji generalnej, Jacksona Goldstone’a (Santa Cruz Syndicate).

Jackson w ostatnim wyścigu sezonu miał z kolei ogromnego pecha, ponieważ do ostatniego zakrętu znajdował się na drugiej pozycji, a potem upadł i… złamał kierownicę.

YouTube player

Najszybszą juniorką po raz piaty w tym sezonie okazała się Gracey Hemstreet (Norco Factory Team), która tym samym przypieczętowała swój triumf w klasyfikacji generalnej. Drugie miejsce zajęła Izabela Yankova (Gen-S), a trzecia była Jenna Hastings (Pivot Factory Racing).

Gracey Hemstreet / zdjęcie: Bartek Woliński

Top 5 juniorów i juniorek:

  1. Jordan Williams 3:35.941 // Gracey Hemstreet 4:42.576
  2. Ryan Pinkerton +9.825 // Izabela Yankova +3.634
  3. Remy Meier-Smith +14.364 // Jenna Hastings +7.567
  4. Jackson Goldstone +14.845 // Valentina Roa Sanchez +10.264
  5. Alix Francoz +17.138 // Lisa Bouladou +14.471
Podium juniorek: 2. Izabela Yankova, 1. Gracey Hemstreet, 3. Jenna Hastings / zdjęcie: Bartek Woliński

Klasyfikacja końcowa (Top 5):

  1. Jackson Goldstone 440pkt // Gracey Hemstreet 440pkt
  2. Jordan Williams 386pkt // Phoebe Gale 355pkt
  3. Lachlan Stevens-McNab 271pkt // Izabela Yankova 295pkt
  4. Tegan Cruz 227pkt // Jenna Hastings 295pkt
  5. Remy Meier-Smith 223pkt // Aimi Kenyon 240pkt

Elita kobiet

Rywalizacja o końcowy tytuł wśród pań toczyła się pod dyktando Camille Balanche (Dorval AM Commencal), która wróciła do ścigania po zaledwie kilku tygodniach od operacji złamanego obojczyka i za wszelką cenę starała się obronić prowadzenie w klasyfikacji generalnej. W samym wyścigu było widać, że wciąż nie jest w pełni sił, ale gdy objęła prowadzenie z przewagą ponad 14 sekund nad Anną Newkirk (Beyond Racing), było wiadomo, że będzie bardzo ciekawie.

Camille Balanche / zdjęcie: Bartek Woliński

Następną zawodniczką na trasie była Myriam Nicole (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction), która nie tylko pobiła wynik Balanche o 10 sekund, ale także uzyskała lepszy czas od najszybszej zawodniczki w kwalifikacjach.

Myriam Nicole / zdjęcie: Bartek Woliński

Nina Hoffmann (Santa Cruz Syndicate) nie dała rady uzyskać lepszego wyniku od Nicole i zameldowała się na mecie z 4-sekundową stratą, a na starcie zostało już tylko pięć zawodniczek. Dobry przejazd zaliczyła Jess Blewitt (GT Factory Racing), która umiejscowiła się między Hoffmann, a Balanche.

Jess Blewitt / zdjęcie: Bartek Woliński

Włoszka, Eleonora Farina (MS Mondraker Team), zaliczyła upadek na trasie i ostatecznie ukończyła zawody na 9 pozycji, a Monika Hrastnik (Dorval AM Commencal) pojechała dużo słabiej niż w kwalifikacjach i umiejscowiła się tuż za koleżanką z zespołu, Camille Balanche.

Nina Hoffmann / zdjęcie: Bartek Woliński

W tym momencie wszystkie karty w rękach miała Valentina Höll (RockShox Trek Race Team), która by sięgnąć po zwycięstwo w klasyfikacji generalnej, musiała wygrać zawody. Ostatecznie okazało się, że świeżo upieczona Mistrzyni Świata DH pojechała wolniej od Myriam Nicole aż o 6 sekund i musiała zadowolić się trzecim miejscem.

Valentina Höll / zdjęcie: Bartek Woliński

Tym samym dzięki piątej lokacie, Camille Balanche utrzymała prowadzenie w klasyfikacji generalnej i może mówić o prawdziwym cudzie, że udało jej się wygrać. Na drugie miejsce wskoczyła Myriam Nicole, a trzecie zajęła Valentina Höll.

Top 5 elity kobiet:

  1. Myriam Nicole 4:21.804
  2. Nina Hoffmann +4.069
  3. Valentina Höll +6.235
  4. Jess Blewitt +6.839
  5. Camille Balanche +10.637
Podium elity kobiet: 4. Jess Blewitt, 2. Nina Hoffmann, 1 Myriam Nicole, 3. Valentina Höll, 5. Camille Balanche / zdjęcie: Bartek Woliński

Klasyfikacja końcowa (Top 5):

  1. Camille Balanche 1465pkt
  2. Myriam Nicole 1405pkt
  3. Valentina Höll 1386pkt
  4. Nina Hoffmann 1133pkt
  5. Eleonora Farina 1021pkt
Camille Balanche / zdjęcie: Bartek Woliński

Elita mężczyzn

Również w wyścigu elity mężczyzn nie brakowało emocji, a pogoda dołożyła swoje trzy grosze do rywalizacji sprawiając, że w niektórych częściach toru było bardzo ślisko. Na dwudziestu zawodników przed końcem na prowadzeniu znajdował się Bernard Kerr (Pivot Factory Racing).

Bernard Kerr / zdjęcie: Bartek Woliński

Jego czas okazał się być tak dobry, że kolejni zawodnicy nie byli w stanie go pokonać, a wśród nich znajdowali się m.in. Loic Bruni (Specialized Gravity), David Trummer (MS Mondraker Team), Laurie Greenland (Santa Cruz Syndicate) czy Charlie Hatton (Continental Atherton).

Aaron Gwin / zdjęcie: Bartek Woliński

Prawdziwego pecha miał także Amaury Pierron (Commencal / Muc-Off by Riding Addiction), dla którego realizował się prawdziwie czarny scenariusz. Do zwycięstwa w klasyfikacji generalnej brakowało mu zaledwie punktu, ale upadek na trasie sprawił, że mógł w ogóle nie zdobyć żadnych punktów. Na jego szczęście ze startu z powodu kontuzji zrezygnował Finn Iles (Specialized Gravity), który jako jedyny mógł jeszcze przeskoczyć Pierrona w klasyfikacji generalnej. Warto tu również wspomnieć, że w wyścigu nie wziął udziału również Greg Minnaar (Santa Cruz Syndicate), który na treningu zaliczył paskudny upadek i złamał 3 kręgi.

Dakotah Norton / zdjęcie: Bartek Woliński

Pierwszym zawodnikiem, któremu udało się pobić czas Kerra, był Aaron Gwin (Intense Factory Racing), który nie nacieszył się zbytnio prowadzeniem, ponieważ chwilę później jeszcze szybszy był jego kolega z zespołu Dakotah Norton.

Andreas Kolb / zdjęcie: Bartek Woliński

Chwilę po tym nastąpiła kolejna zmiana lidera i prowadzenie objął Andreas Kolb (Continental Atherton), a na trasie znajdował się już tylko Loris Vergier (Trek Factory Racing DH). Francuz pokazał, że jest w formie i wpadł na metę z czasem lepszym o trzy sekundy od Kolba i tym samym wygrał całe zawody.

Loris Vergier / zdjęcie: Bartek Woliński

W klasyfikacji końcowej z triumfu cieszył się jednak Pierron, który wyprzedził Vergiera i Ilesa.

Top 5 elity mężczyzn

  1. Loris Vergier 3:39.774
  2. Andreas Kolb +3.008
  3. Dakotah Norton +3.129
  4. Aaron Gwin +4.491
  5. Bernard Kerr +5.032
Podium elity mężczyzn: 4. Aaron Gwin, 2. Andreas Kolb, 1. Loris Vergier, 3. Dakotah Norton, 5. Bernard Kerr / zdjęcie: Bartek Woliński

Klasyfikacja końcowa (Top 5):

  1. Amaury Pierron 1253pkt
  2. Loris Vergier 1008pkt
  3. Finn Iles 996pkt
  4. Andreas Kolb 826pkt
  5. Bernard Kerr 755pkt
Amaury Pierron / zdjęcie: Bartek Woliński
YouTube player

I to by było na tyle jeśli chodzi o sezon 2022 w Pucharze Świata DH. Na kolejne emocje związane z najważniejszą zjazdową serią na świecie przyjdzie nam czekać aż do czerwca przyszłego roku, gdy w dniach 3-4 czerwca 2023 odbędzie się pierwsza runda w Lenzerheide. Pełen kalendarz na przyszły sezon możecie sprawdzić w tym miejscu.

Co działo się w poprzednich rundach?

O Pucharze Świata MTB

Puchar Świata MTB (UCI Mountain Bike World Series) to jedna marka stworzona zintegrowania takich dyscyplin jak cross-country w formacie olimpijskim (XCO), short-tracku (XCC) i maratonie (XCM), a także downhill (DHI), enduro (EDR) oraz E-enduro (E-EDR), w jeden silny podmiot działający na rzecz promocji i popularyzacji ścigania się w najważniejszych seriach kolarstwa górskiego na świecie. Seria wspierana jest przez marki Shimano, Vittoria i Oakley, a głównym partnerem medialnym jest Warner Bros. Discovery.

Oficjalna strona: ucimtbworldseries.com
Media: facebook, instagram, twitter, youtube